ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΙΩΠΗΣ

ΔΙΑΘΕΣΗ ΣΙΩΠΗΣ*

 

   Εἶναι δῶρο Θεοῦ ὁ λόγος, ἡ ὁμιλία, ἀλλὰ ὑπάρχουν καὶ περιπτώσεις ποὺ ὁ ἄνθρωπος εἶναι προτιμότερο νὰ σιωπᾶ. Τὸ νὰ σιωποῦμε ὅπου καὶ ὅταν χρειάζεται εἶναι μεγάλη ἀρετή, λησμονημένη ἀπ’ τοὺς πολλούς. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος διακρίνεται γιὰ τὴν φλυαρία του, τὴν πολυλογία του, τὴν καυχησιολογία του, τὴν μεγαλορρημοσύνη του, τὴν ἀθυροστομία του, τὴν μεμψιμοιρία του, τὴν ἱεροκατηγορία του. Ἔχει τάση νὰ ὁμιλεῖ συνεχῶς γιὰ ὅλα τὰ θέματα, ἀλλὰ χωρὶς νὰ ἐλέγχει πάντοτε αὐτὰ ποὺ λέγει. Ἐκ τῶν ὑστέρων μετανοεῖ γιὰ πολλά, ἰδίως ὅταν πληγώνει συνανθρώπους του. Ἀλλὰ τὸ κακὸ ἔχει ἤδη γίνει. Θὰ μποροῦσε ὅμως νὰ ἀποφευχθεῖ, ἂν συγκρατοῦσε τὴν γλῶσσα του.

Κανεὶς δὲν ἔπαθε δυσπεψία…

 

Κανεὶς δὲν ἔπαθε δυσπεψία…

 

 

   Κανεὶς δὲν ἔπαθε δυσπεψία,

   καταπίνοντας τοὺς λόγους του.

 

Σὲρ Οὐίνστον Λέοναρντ Σπένσερ-Τσώρτσιλ (Sir Winston Leonard Spencer-Churchill 1874 – 1965)*

 

* Βρετανὸς πολιτικός, στρατιωτικός, δημοσιογράφος καὶ συγγραφέας, πρωθυπουργὸς τῆς χώρας του (1940-45 καὶ 1951-55).

Μὴ τὸ ἐπιβεβαιώνουμε...

 

Μὴ τὸ ἐπιβεβαιώνουμε...

   Καλύτερα νὰ σιωπᾶς καὶ νὰ περνᾶς γιὰ κουτός,

   παρὰ νὰ μιλᾶς καὶ νὰ τὸ ἐπιβεβαιώνεις.

 

 

Ἀβραὰμ Λίνκολν (Abraham Lincoln 1809 – 1865)*

 

* Ἀμερικανὸς πολιτικός· ὁ 16ος Πρόεδρος τῶν Η.Π.Α ἀπὸ τὸ 1861 ἕως τὸ 1865.

ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ Τὴν σιωπή! ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ

ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ

Τὴν σιωπή!

ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ*

   Δὲν εἶναι μειονεκτικὴ ἀντίδραση ἀπὸ δυσκολία τῆς χρήσης τοῦ λόγου. Δὲν εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἔλλειψης γνώσεων καὶ πνευματικῆς καλλιέργειας. Εἶναι μιὰ δυναμικὴ στάση, γεμάτη νόημα.

   Χρειάζεται πολὺ στοὺς νέους.

   Ἀπαιτεῖται ἰσχυρὴ θέληση, ἐσὺ νὰ σιωπᾶς τὴν ὥρα τῆς ἄσκοπης φλυαρίας καὶ τοῦ θορύβου, ποὺ ὁ καθένας μιλώντας συνειδητὰ ἢ ὄχι, προσπαθεῖ νὰ κυριαρχήσει ἢ ν’ ἀκουστεῖ ἡ γνώμη του.

   «Ἔστι σιωπῶν εἰδὼς καιρόν» (Σοφ. Σειρὰχ κ΄ 6). Δὲν σωπαίνει μόνο ἐκεῖνος, ποὺ δὲν ἔχει τί νὰ πεῖ, ἀλλὰ κι ἐκεῖνος ποὺ ξέρει, πότε εἶναι ἡ κατάλληλη ὥρα νὰ μιλήσει.

   Γι’ αὐτὸ ἔλεγε ὁ ποιητὴς Σαίξπηρ: «Τὸν ἄνθρωπο τὸν κρίνει κανένας, ὄχι μόνο ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ μιλάει, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ σιωπᾶ».

   Μὴ ξεχνᾶς ὅτι «ξέρει ἀρκετὰ ἐκεῖνος ποὺ δὲν ξέρει τίποτε, ὅταν ξέρει νὰ σιωπᾶ».

   Λένε πὼς ἀναπληρώνει τὴν σοφία ἡ σιωπή.

   Πόσο δύσκολα μαθαίνουμε τὸ μάθημά της, ἐνῶ τόσο πολὺ εἶναι ἀπαραίτητη!...