ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ
Τὴν σιωπή!
ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ*
Δὲν
εἶναι μειονεκτικὴ ἀντίδραση ἀπὸ δυσκολία τῆς χρήσης τοῦ λόγου. Δὲν εἶναι
ἀποτέλεσμα τῆς ἔλλειψης γνώσεων καὶ πνευματικῆς καλλιέργειας. Εἶναι μιὰ
δυναμικὴ στάση, γεμάτη νόημα.
Χρειάζεται πολὺ στοὺς νέους.
Ἀπαιτεῖται ἰσχυρὴ θέληση, ἐσὺ νὰ σιωπᾶς τὴν
ὥρα τῆς ἄσκοπης φλυαρίας καὶ τοῦ θορύβου, ποὺ ὁ καθένας μιλώντας συνειδητὰ ἢ
ὄχι, προσπαθεῖ νὰ κυριαρχήσει ἢ ν’ ἀκουστεῖ ἡ γνώμη του.
«Ἔστι
σιωπῶν εἰδὼς καιρόν» (Σοφ. Σειρὰχ κ΄ 6).
Δὲν σωπαίνει μόνο ἐκεῖνος, ποὺ δὲν ἔχει τί νὰ πεῖ, ἀλλὰ κι ἐκεῖνος ποὺ ξέρει,
πότε εἶναι ἡ κατάλληλη ὥρα νὰ μιλήσει.
Γι’ αὐτὸ ἔλεγε ὁ ποιητὴς Σαίξπηρ: «Τὸν ἄνθρωπο τὸν κρίνει κανένας, ὄχι μόνο
ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ μιλάει, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸν τρόπο ποὺ σιωπᾶ».
Μὴ ξεχνᾶς ὅτι «ξέρει ἀρκετὰ ἐκεῖνος ποὺ δὲν ξέρει τίποτε, ὅταν ξέρει νὰ σιωπᾶ».
Λένε πὼς ἀναπληρώνει τὴν σοφία ἡ σιωπή.
Πόσο δύσκολα μαθαίνουμε τὸ μάθημά της, ἐνῶ τόσο πολὺ εἶναι ἀπαραίτητη!...
+ Δὲν θὰ μετανοιώσεις γιὰ κάτι ποὺ δὲν εἶπες, γιατὶ «ἡ σιωπὴ δὲν κάνει ποτὲ γκάφες», ἐνῶ εἶναι ἡ πιὸ εὔγλωττη φωνή!
+ Κι ἂν βρεῖς τὴν δύναμη νὰ σιγήσεις, ὅταν σὲ προσβάλλουν, παραφέρονται
καὶ σὲ ἀδικοῦν, νὰ ξέρεις πὼς «ἡ σιωπὴ
εἶναι ἡ αὐστηρότερη κριτικὴ καὶ ἡ ὡραιότερη ὠφέλιμη ἐκδίκηση»...
Τὸ δύσκολο μάθημα «τοῦ σιγᾶν καὶ τοῦ λαλεῖν» μαθαίνεται μὲ μικρὲς ἀσκήσεις στὶς
καθημερινὲς ἀναστροφές μας.
Μαθαίνεται μὲ τ’ ἀγώνισμα νὰ γίνουμε
κυρίαρχοι στὴν γλώσσα μας.
Ἡ σιωπὴ κατακτᾶται μὲ τὴν βαθειὰ ἐμπιστοσύνη
στὸν Θεό, ὅτι Αὐτὸς θ’ ἀποκαλύψει τὸ δίκαιο.
Πόσο σοῦ χρειάζεται γιὰ τώρα καὶ γιὰ αὔριο
τὸ χρυσάφι τῆς σιωπῆς!
Πόσο μᾶς χρειάζεται ἡ σοφία της!
* ΠΗΓΗ: Περιοδικὸ «ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΝΙΚΗ», ΙΟΥΝΙΟΣ 2000, σελ. 206.