«Ἀλλ᾿ εἰ καὶ πάσχοιτε διὰ δικαιοσύνην, μακάριοι.»

«Ἀλλ᾿ εἰ καὶ πάσχοιτε διὰ δικαιοσύνην, μακάριοι.»

   «Ἀλλ᾿ εἰ καὶ πάσχοιτε διὰ δικαιοσύνην, μακάριοι. τὸν δὲ φόβον αὐτῶν μὴ φοβηθῆτε μηδὲ ταραχθῆτε,

   Κύριον δὲ τὸν Θεὸν ἁγιάσατε ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, ἕτοιμοι δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου,

   συνείδησιν ἔχοντες ἀγαθήν, ἵνα ἐν ᾧ καταλαλοῦσιν ὑμῶν ὡς κακοποιῶν, καταισχυνθῶσιν οἱ ἐπηρεάζοντες ὑμῶν τὴν ἀγαθὴν ἐν Χριστῷ ἀναστροφήν.

   κρεῖττον γὰρ ἀγαθοποιοῦντας, εἰ θέλοι τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, πάσχειν, ἢ κακοποιοῦντας.»

(Α΄ Πέτρ. γ΄ 14-17)

Ἀπόδοση στὴν νεοελληνική:

   Ἀλλὰ καὶ ἂν πάσχετε καὶ ὑποφέρετε γιὰ τὴν δικαιοσύνη καὶ τὴν ἀλήθεια, εἶσθε μακάριοι· καὶ γι’ αὐτό, τὸν φόβο μὲ τὸν ὁποῖο ζητοῦν νὰ σᾶς πτοήσουν οἱ διῶκτες σας, μὴ τὸν φοβηθεῖτε καὶ μὴ ταραχθεῖτε διόλου.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

 ΚΥΡΙΑΚΗΣ τοῦ ΤΥΦΛΟΥ

(Πράξ. ις΄ 16 – 34)

   «Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἐγένετο πορευομένων ἡμῶν τῶν ἀποστόλων εἰς προσευχὴν παιδίσκην τινὰ ἔχουσαν πνεῦμα πύθωνος ὑπαντῆσαι ἡμῖν, ἥτις ἐργασίαν πολλὴν παρεῖχε τοῖς κυρίοις αὐτῆς μαντευομένη.

   αὕτη κατακολουθήσασα τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Σίλᾳ ἔκραζε λέγουσα· οὗτοι οἱ ἄνθρωποι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου εἰσίν, οἵτινες καταγγέλλουσιν ὑμῖν ὁδὸν σωτηρίας.

   τοῦτο δὲ ἐποίει ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας. διαπονηθεὶς δὲ ὁ Παῦλος καὶ ἐπιστρέψας τῷ πνεύματι εἶπε· παραγγέλλω σοι ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐξελθεῖν ἀπ’ αὐτῆς, καὶ ἐξῆλθεν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ.

   Ἰδόντες δὲ οἱ κύριοι αὐτῆς ὅτι ἐξῆλθεν ἡ ἐλπὶς τῆς ἐργασίας αὐτῶν, ἐπιλαβόμενοι τὸν Παῦλον καὶ τὸν Σίλαν εἵλκυσαν εἰς τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας,

   καὶ προσαγαγόντες αὐτοὺς τοῖς στρατηγοῖς εἶπον· οὗτοι οἱ ἄνθρωποι ἐκταράσσουσιν ἡμῶν τὴν πόλιν Ἰουδαῖοι ὑπάρχοντες,

   καὶ καταγγέλλουσιν ἔθη ἃ οὐκ ἔξεστιν ἡμῖν παραδέχεσθαι οὐδὲ ποιεῖν Ῥωμαίοις οὖσι.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ: ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

(Ἰωάννου Ε΄ 1–15)

ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ τοῦ ΘΕΟΤΟΚΗ*

   Μία ἆραγε καὶ μόνη ἦταν ἡ ἁμαρτία τοῦ Παραλύτου ἢ πολλές; Κ’ ἐὰν μία, ποιά ἆραγε ἡ ἁμαρτία αὐτή; Περιττὴ κι ἀνωφελὴς εἶναι ἡ ἐξέταση περὶ ἐκείνων τῶν πραγμάτων, ὅσα ἡ θεία Γραφὴ παντελῶς ἐσιώπησε. Τὸ «ἴδε, ὑγιὴς γέγονας· μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται» οὐδὲν ἄλλο σημαίνει, εἰμὴ ὅτι γιὰ τὶς ἁμαρτίες του ὁ Παράλυτος βασανιζόταν τριανταοκτὼ ἔτη. Καὶ τό, ποιά ἦταν ἡ ἁμαρτία του, ἐπίτηδες ἐσιώπησε ὁ Εὐαγγελιστής, γιὰ νὰ κατανοήσουμε ὅτι ὄχι μόνο γιὰ ’κείνη τὴν ἁμαρτία, τὴν ὁποία ἔπραξε ὁ Παράλυτος, ἀλλὰ καὶ γιὰ κάθε ἄλλη παιδεύει ὁ Θεὸς τὸν ἀμετανόητο ἁμαρτωλό.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ: ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

(Μάρκου ΙΕ΄ 43–47 καὶ ΙΣΤ΄ 1–8)

 

ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑΣ

ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ τοῦ ΘΕΟΤΟΚΗ*

   Ἀκούσατε, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ὅλα τὰ περὶ τῆς ταφῆς καὶ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ· ἀκούσατε δὲ καὶ τὸ ὅτι ὁ μὲν Ἰωσὴφ ἔγινε ὑπηρέτης τῆς ταφῆς, οἱ δὲ Μυροφόρες πρῶτοι κήρυκες τῆς ἀναστάσεώς Του. Καλὸ εἶναι λοιπὸν κι ὠφέλιμο τὸ νὰ ἐξετάσουμε γιὰ ποιὰ ἀρετὴ τοῦτοι οἱ ἄνθρωποι ἀξιώθηκαν μιᾶς τόσο μεγάλης χάριτος. Βλέπω ὅτι, γιὰ τοῦτο τὸ κατόρθωμα, ἡ ἀνδρεία ἦταν τόσο πολὺ ἀναγκαία, ὥστε χωρὶς αὐτὴν διόλου δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ ἐκτελέσουν ἕνα τέτοιο ἔργο· ἐὰν ἦσαν δειλοί, ἡ δειλία θὰ ἐμπόδιζε ὅλα ὅσα ἦσαν ἀναγκαῖα γιὰ τὴν τελείωση τούτου τοῦ ἔργου. Καὶ στ’ ἀλήθεια, ἡ ἀνδρεία εἶναι μητέρα πολλῶν κατορθωμάτων ἀρετῆς. Περὶ τῆς ἀνδρείας λέω, ὄχι τῆς σωματικῆς, ἀλλὰ τῆς ψυχικῆς, ποὺ λέγεται καὶ μεγαλοψυχία. Τὴν σωματικὴ ἀνδρεία τὴν γεννᾶ ἡ φύση, τὴν δὲ ψυχικὴ ἡ προαίρεση. Γι’ αὐτὸ οὐδεὶς δύναται νὰ γίνει ἀνδρεῖος κατὰ φύση, ἔστω κι ἂν τὸ θέλει· γίνεται ὅμως, ὅποιος θέλει, μεγαλόψυχος. Τὴν ἀρετὴ τῆς μεγαλοψυχίας εἶχε ὁ εὐσχήμων Ἰωσὴφ καὶ οἱ ἁγίες Μυροφόρες. Τὸ γένος τῶν Ἰουδαίων ἐξεμάνη καὶ φρύαξε κατὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Γραμματεῖς, Φαρισαῖοι, Νομοδιδάσκαλοι, Πρεσβύτεροι τοῦ λαοῦ, Ἀρχιερεῖς, τὸ συνέδριο ὅλο, ὡς στασιαστὴ καὶ βλάσφημο τὸν παρέδωκαν στὸν θάνατο, ἅπαντες κραυγάζοντας μὲ μεγάλες φωνές· «Ἆρον, ἆρον, σταύρωσον αὐτόν» (Ἰωάν. ιθ΄ 15). Οἱ Ἰουδαῖοι γιὰ τὸν ἄμετρο φθόνο τους καὶ τὴν ὑπερβολική τους κακία, καὶ τοὺς μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ ζητοῦσαν νὰ φονεύσουν. Ἔτσι ἔφυγαν διὰ τὸν φόβο, διασκορπίσθηκαν, κι ἄφησαν μόνον τὸν διδάσκαλο. Δύο μόνο, ὁ Ἰωάννης καὶ ὁ Πέτρος, τὸν ἀκολούθησαν· ἀλλὰ τὸν μὲν Ἰωάννη σκέπαζε ἡ ἀρχιερατικὴ φιλία, ὁ δὲ Πέτρος, ἂν καὶ μετὰ προθυμίας πρῶτα ἀκολούθησε, ἔπειτα ὅμως τόσο πολὺ φοβήθηκε, ὥστε μετὰ ἀναθέματος καὶ ὅρκου τρὶς τὸν ἀπαρνήθηκε. Ὁ Ἰωσήφ, γιὰ νὰ ἐπιτύχει τὸν σκοπό του, ἔπρεπε νὰ παρουσιασθεῖ στὴν ἡγεμονικὴ αὐλή, ὅπου πάντοτε συνέτρεχε τὸ πλῆθος τῶν Ἰουδαίων, καὶ νὰ ζητήσει ἀπ’ τὸν Πιλᾶτο τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ· καὶ τοῦτο τὸ ἔργο τὸν φανέρωνε μαθητὴ τοῦ Χριστοῦ, ζηλωτὴ καὶ ἀγαπῶντα τὸν Διδάσκαλό του περισσότερο ἀπ’ ὅλους τοὺς ἄλλους μαθητές Του· τοῦτο δὲ ἦταν ἀρκετὸ γιὰ νὰ διεγείρει ἐναντίον του τὴν καταδρομὴ καὶ τὶς ἐπιβουλὲς τῶν Ἰουδαίων. Ἡ ἀποκαθήλωση τοῦ σώματος τοῦ Ζωοδότου μὲ τόση πολλὴ εὐλάβεια, ἡ καθαρὴ σινδόνα, τὸ πελεκημένο πέτρινο μνημεῖο, ὁ μέγας λίθος ὁ ἐπὶ τῆς θύρας τοῦ μνημείου, ἦσαν πληγὲς στὴν καρδιὰ τῶν φθονερῶν Ἰουδαίων. Ἀπ’ ὅλ’ αὐτὰ λοιπόν, τίποτ’ ἄλλο δὲν περίμενε ὁ Ἰωσήφ, εἰμὴ διωγμοὺς καὶ κίνδυνο τῆς ἴδιας τῆς ζωῆς του. Αὐτὸς ὅμως μεγαλοψυχεῖ, τολμᾶ, ἔρχεται πρὸς τὸν Πιλᾶτο, παρουσιάζεται μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ, ζητεῖ καὶ λαμβάνει τὸ σῶμα αὐτοῦ. Ἡ δὲ μεγαλοψυχία τὸν κατέστησε ὑπηρέτη τοῦ μεγάλου μυστηρίου τῆς Ταφῆς τοῦ Δεσπότου τῶν ἁπάντων· αὐτὸς ἐλέησε τὸν ἐλεήσαντα τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων· τύλιξε σὲ σινδόνα τὸν περιβάλλοντα τὸν οὐρανὸν ἐν νεφέλαις· χάρισε μνημεῖο στὸν ἐγείραντα ἐκ μνημάτων τοὺς νεκρούς· ἔθαψε τὸν θάψαντα τὴν ἁμαρτία τοῦ κόσμου. Ἰωσὴφ τρισμακάριε, σεβάσμια τὰ χέρια σου, ποὺ ψηλάφησαν τοῦ Κυρίου τὸ σῶμα! Σεπτά σου τὰ μάτια, ποὺ εἴδανε νεκρόν, γυμνὸν ἁπλωμένον τὸν Μονογενῆ τοῦ Θεοῦ Υἱόν! Ἅγιο τὸ στόμα σου ποὺ ἀσπάσθηκε τὰ πόδια τοῦ Ζωοδότου! Ὢ ἀρετὴ ἔνδοξη, ὢ χάρις ἐξαίσια, τῆς ὁποίας ἀξιώθηκε ὁ γενναιόφρων Ἰωσήφ!

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ: ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ

(Ἰωάννου Κ΄ 19–31)

 

ΟΜΙΛΙΑ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ

ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ τοῦ ΘΕΟΤΟΚΗ*

   Μεγάλη λοιπὸν ἡ δύναμη τῆς πίστεως! Θαυμάσια τ’ ἀποτελέσματά της! Ἄπειρο τὸ κέρδος ἀπὸ αὐτήν! Χαρίζει ζωὴ ἀθάνατη! Μᾶς δωρίζει τὴν αἰώνια βασιλεία! «Ἵνα πιστεύοντες», λέει, «ζωὴν ἔχητε ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ» (Ἰωάν. κ΄ 31) καὶ ἀλλοῦ: «Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται» (Μάρκ. ιστ΄ 16)· καὶ σ’ ἄλλον τόπο πάλι: «Πίστευσον ἐπὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ σωθήσῃ σὺ καὶ ὁ οἶκός σου» (Πράξ. στ΄ 31). Ὥστε ἡ πίστη σώζει. Ἀρκεῖ λοιπὸν τὸ νὰ πιστέψει μόνον ὁ ἄνθρωπος, γιὰ νὰ σωθεῖ. Ἀλλὰ πῶς αὐτὴ ἡ ἴδια θεία Γραφὴ λέει: «Μέλλει ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ»; (Ματθ. ιστ΄ 27)· καὶ ἀλλοῦ· «ὃς ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ», (Ρωμ. β΄ 6) καὶ «ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως»; (Ἰωάν. ε΄ 29). Τί εἶναι τοῦτο; Ἄλλοτε μὲν λέγει ἡ θεία Γραφὴ ὅτι ἡ πίστη σώζει τὸν ἄνθρωπο, κι ἄλλοτε διδάσκει ὅτι τὰ καλὰ ἔργα προξενοῦν τὴν σωτηρία; Ἀντίθετα, λοιπόν, φαίνονται μεταξύ τους τὰ λόγια τῶν θεοσδότων Γραφῶν; Ἀδελφοί, μὴ πλανᾶσθε! Σύμφωνα εἶναι τοῦ Θεοῦ τὰ διδάγματα· οὔτε ἡ πίστη μόνη της, οὔτε τὰ καλὰ ἔργα μόνα τους, ἀλλ’ ἡ πίστη μαζὶ μὲ τὰ καλὰ ἔργα σώζουν τὸν ἄνθρωπο.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΕ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

(Ματθ. κβ΄ 35 - 46)

   «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νομικός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ πειράζων αὐτὸν καὶ λέγων·

   διδάσκαλε, ποία ἐντολὴ μεγάλη ἐν τῷ νόμῳ;

   ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔφη αὐτῷ· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐν ὅλῃ τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ψυχῇ σου καὶ ἐν ὅλῃ τῇ διανοίᾳ σου.

αὕτη ἐστὶ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή.

   δευτέρα δὲ ὁμοία αὐτῇ· ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.

   ἐν ταύταις ταῖς δυσὶν ἐντολαῖς ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται κρέμανται.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ (τοῦ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ)

 (Ἰωάν. α΄ 29-34)

   «Τῇ ἐπαύριον βλέπει ὁ Ἰωάννης τὸν Ἰησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει· ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου.

   οὗτός ἐστι περὶ οὗ ἐγὼ εἶπον· ὀπίσω μου ἔρχεται ἀνὴρ ὃς ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν.

   κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ᾿ ἵνα φανερωθῇ τῷ Ἰσραήλ, διὰ τοῦτο ἦλθον ἐγὼ ἐν τῷ ὕδατι βαπτίζων.

   καὶ ἐμαρτύρησεν Ἰωάννης λέγων ὅτι τεθέαμαι τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον ὡς περιστερὰν ἐξ οὐρανοῦ, καὶ ἔμεινεν ἐπ᾿ αὐτόν.

   κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν, ἀλλ᾿ ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν ὕδατι, ἐκεῖνός μοι εἶπεν· ἐφ᾿ ὃν ἂν ἴδῃς τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον καὶ μένον ἐπ᾿ αὐτόν, οὗτός ἐστιν ὁ βαπτίζων ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.

   κἀγὼ ἑώρακα καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ.»

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ (τοῦ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ)

 (Πράξ. ιθ΄ 1 – 8)

   «Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τὸν Ἀπολλὼ εἶναι ἐν Κορίνθῳ Παῦλον διελθόντα τὰ ἀνωτερικὰ μέρη ἐλθεῖν εἰς Ἔφεσον· καὶ εὑρὼν μαθητάς τινας

   εἶπε πρὸς αὐτούς· εἰ Πνεῦμα Ἅγιον ἐλάβετε πιστεύσαντες; οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· ἀλλ᾿ οὐδὲ εἰ Πνεῦμα Ἅγιόν ἐστιν ἠκούσαμεν.

   εἶπέ τε πρὸς αὐτούς· εἰς τί οὖν βαπτίσθητε; οἱ δὲ εἶπον· εἰς τὸ Ἰωάννου βάπτισμα.

   εἶπε δὲ Παῦλος· Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισε βάπτισμα μετανοίας, τῷ λαῷ λέγων εἰς τὸν ἐρχόμενον μετ᾿ αὐτὸν ἵνα πιστεύσωσι, τοῦτ᾿ ἔστιν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστόν.

   ἀκούσαντες δὲ ἐβαπτίσθησαν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

 (Μάρκ. α΄ 1-8)

   «Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.

   Ὡς γέγραπται ἐν τοῖς προφήταις, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου·

   φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ,

   ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

 (Β΄ Τιμ. δ΄ 5 – 8)

   «Τέκνον Τιμόθεε, νῆφε ἐν πᾶσι, κακοπάθησον, ἔργον ποίησον εὐαγγελιστοῦ, τὴν διακονίαν σου πληροφόρησον.

   ἐγὼ γὰρ ἤδη σπένδομαι, καὶ ὁ καιρὸς τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε.

   τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν ἠγώνισμαι, τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα·

   λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής, οὐ μόνον δὲ ἐμοί, ἀλλὰ καὶ πᾶσι τοῖς ἠγαπηκόσι τὴν ἐπιφάνειαν αὐτοῦ.»

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

 (Ματθ. α΄ 1-25)

   «Βίβλος γενέσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ Δαυΐδ, υἱοῦ Ἀβραάμ.

   Ἀβραὰμ ἐγέννησε τὸν Ἰσαάκ, Ἰσαὰκ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰακώβ, Ἰακὼβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰούδαν καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ,

   Ἰούδας δὲ ἐγέννησε τὸν Φαρὲς καὶ τὸν Ζαρὰ ἐκ τῆς Θάμαρ, Φαρὲς δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐσρώμ, Ἐσρὼμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀράμ,

   Ἀρὰμ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀμιναδάβ, Ἀμιναδὰβ δὲ ἐγέννησε τὸν Ναασσών, Ναασσὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Σαλμών,

   Σαλμὼν δὲ ἐγέννησε τὸν Βοὸζ ἐκ τῆς Ῥαχάβ, Βοὸζ δὲ ἐγέννησε τὸν Ὠβὴδ ἐκ τῆς Ῥούθ, Ὠβὴδ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἰεσσαί,

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ

 (Ἑβρ. ια΄ 9 – 10, 32 – 40)

   «Ἀδελφοί, πίστει παρῴκησεν Ἀβραὰμ εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς·

   ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός.

   Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ Ἰεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν,

   οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων,

   ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων·

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

 ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΖ΄

(Ἐφεσ. ς΄ 10 – 17)

   «Ἀδελφοί, ἐνδυναμοῦσθε ἐν Κυρίῳ καὶ ἐν τῷ κράτει τῆς ἰσχύος αὐτοῦ.

   ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου·

   ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.

   διὰ τοῦτο ἀναλάβετε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ, ἵνα δυνηθῆτε ἀντιστῆναι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πονηρᾷ καὶ ἅπαντα κατεργασάμενοι στῆναι.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

 ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΣΤ΄

(Ἐφεσ. ε΄ 8 – 19)

   «Ἀδελφοί,   ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· -

   ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ·-

   δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ.

   καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε·

   τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν·

   τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι.

   διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός.

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

 ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΕ΄

(Ἐφεσ. δ΄ 1 – 7)

   «Ἀδελφοί, παρακαλῶ ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέσμιος ἐν Κυρίῳ ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε,

   μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πρᾳότητος, μετὰ μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ,

   σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης.

   ἓν σῶμα καὶ ἓν Πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν·

   εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα·

   εἷς Θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν.

   Ἑνὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.»

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ Θ΄ ΛΟΥΚΑ

(κεφ. ιβ΄ 16-21)

   «Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου εὐφόρησεν ἡ χώρα·

   καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· τί ποιήσω, ὅτι οὐκ ἔχω ποῦ συνάξω τοὺς καρπούς μου;

   καὶ εἶπε· τοῦτο ποιήσω· καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω, καὶ συνάξω ἐκεῖ πάντα τὰ γενήματά μου καὶ τὰ ἀγαθά μου,

   καὶ ἐρῶ τῇ ψυχῇ μου· ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου.

   εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεός· ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;

   οὕτως ὁ θησαυρίζων ἑαυτῷ, καὶ μὴ εἰς Θεὸν πλουτῶν. ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.»

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

 ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΔ΄

(Ἐφεσ. β΄ 14 – 22)

   «Ἀδελφοί, Χριστὸς ἐστιν ἡ εἰρήνη ἡμῶν, ὁ ποιήσας τὰ ἀμφότερα ἓν καὶ τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ λύσας,

   τὴν ἔχθραν, ἐν τῇ σαρκὶ αὐτοῦ τὸν νόμον τῶν ἐντολῶν ἐν δόγμασι καταργήσας, ἵνα τοὺς δύο κτίσῃ ἐν ἑαυτῷ εἰς ἕνα καινὸν ἄνθρωπον ποιῶν εἰρήνην,

   καὶ ἀποκαταλλάξῃ τοὺς ἀμφοτέρους ἐν ἑνὶ σώματι τῷ Θεῷ διὰ τοῦ σταυροῦ, ἀποκτείνας τὴν ἔχθραν ἐν αὐτῷ·

   καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακρὰν καὶ τοῖς ἐγγύς,

   ὅτι δι᾿ αὐτοῦ ἔχομεν τὴν προσαγωγὴν οἱ ἀμφότεροι ἐν ἑνὶ πνεύματι πρὸς τὸν πατέρα.

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

ΚΥΡΙΑΚΗΣ Η΄ ΛΟΥΚΑ

(κεφ. ι΄ 25-37)

   «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, νομικός τις προσῆλθε τῷ Ἰησοῦ ἐκπειράζων αὐτὸν καὶ λέγων· διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;

   ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις;

   ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν· ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν·

    εἶπε δὲ αὐτῷ· ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ.

 ὁ δὲ θέλων δικαιοῦν ἑαυτὸν εἶπε πρὸς τὸν Ἰησοῦν· καὶ τίς ἐστί μου πλησίον;

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

 ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΒ΄

(Γαλ. ς΄ 11 – 18)

   «Ἀδελφοί, ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί.

   ὅσοι θέλουσιν εὐπροσωπῆσαι ἐν σαρκί, οὗτοι ἀναγκάζουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, μόνον ἵνα μὴ τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται.

   οὐδὲ γὰρ οἱ περιτετμημένοι αὐτοὶ νόμον φυλάσσουσιν, ἀλλὰ θέλουσιν ὑμᾶς περιτέμνεσθαι, ἵνα ἐν τῇ ὑμετέρᾳ σαρκὶ καυχήσωνται.

   ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ.

   ἐν γὰρ Χριστῷ Ἰησοῦ οὔτε περιτομή τι ἰσχύει οὔτε ἀκροβυστία, ἀλλὰ καινὴ κτίσις.

«Γίνεσθε οὖν φρόνιμοι…»

«Γίνεσθε οὖν φρόνιμοι…»

   «Γίνεσθε οὖν φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί.»

Ἀπόδοση στὴν νεοελληνική:

   Νὰ εἶσθε φρόνιμοι σὰν τὰ φίδια [τὰ ὁποία σὲ ὥρα κινδύνου προφυλάσσουν κυρίως τὸ κεφάλι τους (νοῦ καὶ γλῶσσα)], καὶ ἀθῶοι καὶ ἀκέραιοι ὅπως τὰ περιστέρια.

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, λέγει:

   «Θέλετε νὰ μάθετε καὶ αὐτὸ τὸ πρᾶγμα, τί σημαίνει δηλαδὴ ἡ συμβουλὴ ποὺ διαβάστηκε σήμερα στὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Κυρίου, σ’ ἐκείνους ποὺ τοὺς στέλνει μέσα στοὺς λύκους.

   "Γίνεσθε φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς οἱ περιστερές"

   «Νὰ γίνετε ἐπιφυλακτικοὶ σὰν τὰ φίδια καὶ ἁγνοὶ σὰν περιστέρια».

   Τὸ φίδι φυλάγει τὸν ἑαυτό του, ἀλλὰ καὶ καταστρέφει τοὺς ἄλλους διαθέτοντας συνάμα ὁρμὴ καὶ δύναμη καὶ γιὰ ἄμυνα καὶ γιὰ καταστροφή, ἐνῶ τὸ περιστέρι εἶναι καὶ ἄκακο καὶ οὔτε παίρνει προφύλαξη.