«Τό ἁμάρτημα τό πῆρε τό βρέφος πού βάφτισε…»
Ἀπὸ τὸν Βίο τοῦ Ὁσίου Γεωργίου
(Καρσλίδη)*
Κάποια
μέρα πῆγε ἀπό τά Κύρια μιά μητέρα μ᾿ ἕνα κοριτσάκι παράλυτο, 9 χρόνων. Μόλις τό
εἶδε ὁ Γέροντας, ἔκλαψε κι ἡ μάνα πολύ λυπημένη ἔκλαψε κι ἐκείνη καί τοῦ εἶπε:
– Τί
ἔκανα ἡ ἁμαρτωλή ἄραγε κι ἔχω αὐτό τό ἄρρωστο παιδί καί ὑποφέρει κι αὐτό καί
ἐγώ;
Κι ὁ Γέροντας ἀπάντησε:
– Δέ
φταῖς ἐσύ γι᾿ αὐτό τό ἁμάρτημα. Τό βάρος καί τό μεγάλο ἁμάρτημα τό ἔχει ἡ νονά
του.
Τόν ρώτησε ἡ μάνα γιατί, κι ὁ Γέροντας τῆς
εἶπε πώς ἡ νονά 15 μέρες πρίν τήν βάφτιση πῆγε στό γιατρό καί σκότωσε τό δικό
της βρέφος καί μετά, γιά νά ἐξιλεωθεῖ, βάφτισε τό παιδί σου καί πῆρε διπλό
φορτίο στήν πλάτη της.
– Κι
ἐσύ θά ὑποφέρεις καί αὐτό. Ὁ Θεός θά σέ ἀνταμείψει γιά τόν κόπο σου καί τόν
πόνο σου, ἀλλά ἐκείνη θά δώσει λόγο στόν Θεό. Τό βάφτισμα εἶναι ἕνα ἀπό τά ἑφτά
μυστήρια. Γιά νά βαφτίσουν ἕνα παιδί, πρέπει οἱ γονεῖς καί ὁ νονός ἤ νονά νά
κάνουν τρεῖς ἡμέρες ἐγκράτεια πρίν τό βάπτισμα καί τρεῖς ἡμέρες μετά. Αὐτή ὄχι
μόνο δέν ἔκανε αὐτό, ἀλλά σκότωσε τό ἴδιο της τό παιδί καί μετά βάφτισε τό δικό
σου γιά νά ἐξιλεωθεῖ. Καί τό ἁμάρτημα τό
πῆρε τό βρέφος πού βάφτισε. Ἀλλοίμονο ἄν δέν ἐξομολογηθεῖ καί δέν κάνει τόν
κανόνα της. Ἐσύ, παιδί μου, θά περάσεις μεγάλη δοκιμασία στήν ζωή σου καί χαρά
σέ σένα καί σ᾿ αὐτό τό παιδί, ἐκείνη ὅμως, ἄν δέν ξεπλύνει τό ἁμάρτημά της, θά
δώσει λόγο στόν Θεό. Μόλις πᾶς στό σπίτι σου καί ἔρθει νά σέ δεῖ, νά τῆς πεῖς
νά ᾿ρθεῖ ὁπωσδήποτε γιά νά τῆς πῶ τόν κανόνα της».
Ἔφυγε ἡ γυναίκα ἀπελπισμένη μέ τό παιδάκι
της, κι ὅταν πῆγε ἡ κουμπάρα της στό σπίτι νά μάθει τί τῆς εἶπε ὁ Γέροντας,
αὐτή τῆς τά ἀνέφερε ὅλα καί ὅτι πρέπει ὁπωσδήποτε νά βρεῖ τόν Γέροντα. Ἡ
κουμπάρα της ἀπόρησε καί τῆς εἶπε:
– Ὅσα
σοῦ εἶπε, εἶναι ἀλήθεια, ἀλλά δέν τολμῶ νά πάω νά τόν ἀντικρύσω. Φοβᾶμαι νά
πάω».
Τό κορίτσι τώρα εἶναι μεγάλη γυναίκα καί ζεῖ
πάνω σέ μιά ἀναπηρική καρέκλα.
* Ἀπὸ τὸ θαυμάσιο βιβλίο τῶν Γ.Κ.Χατζοπούλου
- Ι.Σ.Διαμαντοπούλου, «Ἡ ζωή καί τό ἔργο τοῦ Ὁσίου Πατρός ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΚΑΡΣΛΙΔΗ», Δράμα 1982.