«Γιατί, Γέροντα, ἔκλαιγες…»
Ἀπὸ τὸν Βίο τοῦ Ὁσίου Γεωργίου
(Καρσλίδη)*
Κάποιος ἀπό τή Σίψα εἶχε ἀρρωστήσει καί ἦταν στό κρεββάτι τρία χρόνια. Ὁ Γέροντας πήγαινε καί τόν ἔβρισκε πάντα. Μιά μέρα ἡ γυναίκα τοῦ ἀρρώστου εἶπε στόν Γέροντα νά κάνουν εὐχέλαιο, γιατί πολύ τυραννιόταν καί ὅ,τι πεῖ ὁ Θεός. Τήν ἄλλη μέρα πῆγε ὁ Γέροντας μέ τόν ψάλτη του γιά νά κάνουν τό εὐχέλαιο. Ὁ ἄρρωστος εἶχε καί ἄλλα παιδιά. Ἀλλά ἐκείνη τήν ὥρα βρέθηκε μιά κόρη του 18 χρονῶν καί τούς περιποιήθηκε. Ὅση ὥρα κράτησε τό εὐχέλαιο ὁ Γέροντας ἔψελνε καί ἔκλαιγε. Μετά, ἀφοῦ κεράστηκαν καί ἔφυγαν, τόν ρώτησε ὁ ψάλτης του:
«Γιατί,
Γέροντα, ἔκλαιγες ὅση ὥρα ἔκανες τό εὐχέλαιο; Μήπως θά πεθάνει ὁ ἄρρωστος καί
λυπήθηκες;» καί αὐτός τοῦ ἀπάντησε:
«Μακάρι
νά πέθαινε ὁ ἄρρωστος πρῶτα. Λυποῦμαι πού θά πεθάνει ἡ κοπέλα πού μᾶς
περιποιήθηκε κι ὁ πατέρας, ἀφοῦ δοκιμάσει τόν πόνο της, θά πεθάνει μετά ἀπό 40
μέρες».
Πράγματι σέ 15 ἡμέρες ξαφνικά τήν κοπέλα τήν
ἔπιασε ἕνας πόνος στήν κοιλιά καί ὥσπου νά τήν πᾶνε στήν Δράμα, πέθανε καί στά
σαράντα τῆς κόρης του πέθανε κι ὁ ἄρρωστος.
Ὁ ψάλτης του, ὁ Χατζηανέστης, ἔβλεπε κι
αὐτός πολλά καί ἄκουγε πολλά κοντά στόν Γέροντα. Κι ἄλλοι ἄνδρες πού ἔμεναν τά
βράδυα μαζί του μέσα στήν ἐκκλησία καί ἔμπαιναν στό ἱερό, μᾶς ἔλεγαν τό τί
ἄκουγαν καί τό τί ἔβλεπαν κοντά του.
* Ἀπὸ τὸ θαυμάσιο βιβλίο τῶν Γ.Κ.Χατζοπούλου
- Ι.Σ.Διαμαντοπούλου, «Ἡ ζωή καί τό ἔργο τοῦ Ὁσίου Πατρός ΓΕΩΡΓΙΟΥ
ΚΑΡΣΛΙΔΗ», Δράμα 1982.