Γιατί ζῶ καὶ θὰ ζῶ παντοτεινά
Ὁ
ἅγιος Σεραφεὶμ τοῦ Σάρωφ ζήτησε νὰ σκαλιστοῦν στὸν τάφο του αὐτὰ τ’ ἀξιόλογα
λόγια:
«Ὅταν πεθάνω, ἐλάτε σὲ μένα στὸν τάφο μου,
καὶ ὅσο συχνότερα τόσο καλύτερα.
Ὅ,τι εἶναι μέσα στὴν ψυχή σας, ὅ,τι τυχὸν σᾶς συμβεῖ, ἐλάτε σὲ μένα, ὅπως ὅταν ἦμουν ζωντανός, καὶ γονατίζοντας στὸ ἔδαφος, ρῖξτε ὅλη σας τὴν πίκρα πάνω στὸν τάφο μου.
Πέστε μου τὸ κάθε τι καὶ θὰ σᾶς ἀκούσω· καὶ ὅλη
ἡ πίκρα θὰ φύγει μακριά σας.
Καὶ ὅπως μοῦ μιλούσατε ὅταν ἦμουν ζωντανός,
κάντε το καὶ τώρα. Γιατί ζῶ καὶ θὰ ζῶ παντοτεινά.»
(Ἐπισκόπου
Διοκλείας Καλλίστου Ware, “Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΔΡΟΜΟΣ”, Ἀθήνα 1983, σελ.
114)