Ὁ ὅσιος Ἀλύπιος ὁ Κιονίτης
Ἑορτάζει τὴν κς΄
(26η) Νοεμβρίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Ἀνεῖχεν Ἀλύπιον ὄρθιος κίων,
Πρὸς οὐρανοὺς ζητοῦντα βαίνειν, οὗ μένει.
Εἰκάδι ἕκτῃ ἄλυπον, Ἀλύπιε, βῆς ἐπὶ οἶκον.
Ὁ ὅσιος Ἀλύπιος ἦταν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Ἡρακλείου, ἐν ἔτει χι΄ (610), καταγόμενος ἀπὸ τὴν Ἀδριανούπολη. Προγνωρίστηκε δὲ στὴν μητέρα του προτοῦ νὰ γεννηθεῖ, μὲ κάποια δεξιὰ καὶ θεϊκὰ σημάδια, ποὺ φανέρωναν ποιός ἔμελλε νὰ γίνει μετὰ τὴν γέννησή του ὁ ἅγιος κι ὅτι θὰ καταπλήξει τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς τότε καὶ τοὺς τωρινούς, μὲ τὴν θεωρία κι ἀκοή, καὶ μὲ τὴν καρτερία καὶ ὑπομονή του.
Ὅταν
δηλαδὴ ἡ μητέρα του τὸν ἐγκυμονοῦσε τῆς φάνηκε ὅτι βαστάζει ἕνα ὡραῖο ἀρσενικὸ
πρόβατο, ποὺ εἶχε στὰ κέρατά του ἀναμμένες λαμπάδες. Καὶ τοῦτο ἦταν σημεῖο τῆς
μέλλουσας λαμπρότητας κι ἀρετῆς τοῦ ἁγίου.
Τοῦτος
λοιπὸν ὁ μακάριος ἀγωνίσθηκε μὲ τόση ἄσκηση, ὥστε ἐνεργοῦσε θαύματα καὶ
ὑπερέβαλλε ὅλους στὴν ὑπομονή, διότι αὐτὸς ὁ καρτερόψυχος στάθηκε πάνω σ’ ἕνα στῦλο
ἀσκέπαστος γιὰ διάστημα πενήντα ὁλόκληρων χρόνων. Κι ἐπειδὴ ὁ πονηρὸς διάβολος τὸν
πλήγωσε μὲ πληγές, ὅπως κάποτε καὶ τὸν Ἰώβ, διὰ τοῦτο ὁ ἅγιος σὲ πεῖσμα τοῦ
ἐχθροῦ πλάγιασε στὸν στῦλο μόνο ἀπ’ τὸ ἕνα πλευρὸ δεκατρία ὁλόκληρα χρόνια,
χωρὶς νὰ μεταγυρίσει ἀπ’ τὸ ἄλλο πλευρό, ἕως ὅτου παρέδωκε τὴν τιμία ψυχή του στὰ
χέρια τοῦ Θεοῦ. Ὅλο δὲ τὸ διάστημα τῆς ζωῆς του ὑπῆρξε ἑκατὸ χρόνια.
Ταῖς Αὐτοῦ
ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου
Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 2ος, σελ. 186. (Φραστικὴ
διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).