Ὁ ἅγιος μάρτυς
Ρωμανὸς
Ἑορτάζει τὴν ιη΄
(18η) Νοεμβρίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Τὸ καρτερόφρον
Ρωμανοῦ πᾶς θαυμάσει,
Σὺν χαρμονῇ γὰρ
πνιγμονὴν ἐκαρτέρει.
Ὁ ἅγιος μάρτυς Ρωμανὸς ἦταν
στὰ χρόνια τοῦ βασιλέως Μαξιμιανοῦ, ἐν ἔτει τγ΄ (303), καὶ γιὰ τὸν ζῆλο τὸν ὁποῖο
εἶχε ὑπὲρ τῆς πίστεως τοῦ Χριστοῦ, ὅταν ὁ ἔπαρχος Ἀσκληπιάδης ἤθελε νὰ μπεῖ ἐντὸς
τοῦ ναοῦ τῶν εἰδώλων, πῆγε ὁ ἅγιος καὶ τὸν ἔπιασε λέγοντάς του: «Τὰ εἴδωλα δὲν
εἶναι θεοί».
Γι’ αὐτὸ λοιπὸν τὸν ἔδειραν στὸ στόμα κι ἀφοῦ τὸν κρέμασαν τὸν καταξέσχισαν. Ἔπειτα ζητάει ὁ ἅγιος καὶ φέρνουν ἕνα μικρὸ παιδί, γιὰ νὰ ἐλέγξει περισσότερο τὸν ἔπαρχο. Καὶ τὸ παιδί, ἀφοῦ ρωτήθηκε ἀπ’ τὸν ἔπαρχο σὲ ποιόν θεὸ πιστεύει, ἀποκρίθηκε ὅτι πιστεύει στὸν Θεὸ τῶν Χριστιανῶν. Τότε τὸ παιδὶ δέρνεται ’κεῖ μπροστὰ στὴν μητέρα του καὶ καθὼς τὸ ἔδερναν δίψασε καὶ ζήτησε νερό‧ ἡ μητέρα του ὅμως ποὺ ἦταν εὐσεβὴς καὶ θεοφιλής, τοῦ εἶπε:
̶ Μὴ πιεῖς, παιδί μου, μὴ
πιεῖς ἀπὸ τοῦτο τὸ φθαρτὸ καὶ πρόσκαιρο νερό, ἀλλ᾽ ὑπέμεινε γιὰ νὰ πᾶς νὰ πιεῖς
ἀπὸ ’κεῖνο τὸ ζωντανὸ κι ἀθάνατο νερὸ τῆς μακαριότητας.
Ἐπειδὴ ὅμως τὸ νήπιο ἤλεγχε
τὸν τύραννο, δάρθηκε καὶ δεύτερη φορὰ κι ἔπειτα ἀποκεφαλίσθηκε διὰ τοῦ ξίφους,
κ’ ἔτσι ἔλαβε τὸ μακάριο στεφάνι τῆς ἀθλήσεως.
Τοῦ δὲ ἁγίου Ρωμανοῦ τοῦ ἔκοψαν
τὴν γλῶσσα καὶ μετὰ τὸ κόψιμο αὐτῆς παραδόξως πάλι μιλοῦσε εὐχαριστῶντας τὸν
Θεό. Ἐπειδὴ δὲ ἀκούστηκε τὸ παράδοξο τοῦτο θαῦμα στὸν βασιλέα Μαξιμιανό, γιὰ τοῦτο
κατὰ προσταγή του ἔπνιξαν τὸν μάρτυρα μέσα στὴν φυλακὴ καὶ τὸν λύτρωσαν ἀπ’ τὴν
πρόσκαιρη τούτη ζωή. Κι ἔτσι ὁ ἅγιος ἔλαβε τὸ ἀμάραντο στεφάνι τοῦ μαρτυρίου.
Ταῖς
Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα
μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 2ος, σελ. 132,133.
(Φραστικὴ διασκευὴ καὶ ὑποσημειώσεις,
ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).