Ἀπὸ τὸν ὑπέροχο Βίο τοῦ ἁγίου Ἀμβροσίου

Ἀπὸ τὸν ὑπέροχο Βίο τοῦ ἁγίου Ἀμβροσίου

 

   Εἶναι γνωστό, πὼς ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος¹, ποὺ ἦταν ἀνώτατος ἀξιωματοῦχος τῆς πολιτείας, ἐξελέγη ὁμοφώνως ἀπὸ τὸν ἱερὸ Κλῆρο καὶ τὸν πιστὸ λαὸ τοῦ Μεδιολάνου² ἐπίσκοπος τῆς πόλεως αὐτῆς.

   Ὁ τρόμος του ὅμως, ἀπέναντι σὲ αὐτὴ τὴν ξαφνικὴ καὶ τεράστια τιμὴ ποὺ τοῦ ἔγινε, ὑπῆρξε τόσος, ὥστε ἀναφέρεται στὸν Βίο του ὅτι πήδησε σ’ ἕνα ἄλογο καὶ προσπάθησε νὰ φύγει ἀπὸ τὸ Μεδιόλανο.

   Τὸ ὑποζύγιο διάνυσε μὲ εὐπείθεια κάμποση ἀπόσταση, ἀλλὰ καθὼς περνοῦσε μπροστὰ ἀπὸ μερικοὺς τάφους μαρτύρων, σταμάτησε ἀπότομα καὶ δὲν ἐννοῦσε νὰ συνεχίσει τὸν δρόμο του.

   Στὸ μεταξύ, ἔφθασαν τὸν ἱερὸ Ἀμβρόσιο οἱ πιστοί, τὸν ἔφεραν πίσω καὶ τὸν ἐνθρόνισαν ἐπίσκοπό τους…

 

   Διασώζεται ἐπίσης, πὼς ὅταν ἔγινε ἡ ἀπρόοπτη αὐτὴ ἐκλογή, ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος ἔσπευσε νὰ διανείμει στοὺς φτωχοὺς τὴν μεγάλη περιουσία του. Καὶ σὲ μερικοὺς ποὺ τὸν παρατήρησαν γι’ αὐτὸ τὸ σκόρπισμα, ἀποκρίθηκε:

   - Δὲν θὰ μποροῦσα ν’ ἀνεβῶ στὸν ἐπισκοπικὸ θρόνο ἂν ἔνοιωθα πάνω μου τὸ βάρος ἔστω κι’ ἑνὸς νομίσματος.

 

   Στὸν ὑπέροχο Βίο τοῦ ἡρωϊκοῦ Ἱεράρχου καὶ μεγάλου Πατρὸς τῆς Ἐκκλησίας, ἀναφέρεται πὼς μιὰ μέρα, ὁ εὐνοῦχος Καλλίγονος, πρωθυπουργὸς τοῦ αὐτοκράτορα Οὐαλεντινιανοῦ³, παρουσιάσθηκε μπροστὰ στὸν ἐπίσκοπο Μεδιολάνου Ἀμβρόσιο καὶ τοῦ εἶπε:

   - Πᾶψε νὰ ἐνοχλεῖς τὸν αὐτοκράτορα, ζητῶντας του νὰ ἐπιστρέψει ἀπὸ τὸν Ἀρειανισμὸ στὴν Ὀρθοδοξία. Ἀλλιῶς, σοῦ ὑπόσχομαι ὅτι θὰ σοῦ κόψω τὸ κεφάλι.

   Κι ὁ ἅγιος Ἀμβρόσιος τοῦ ἀποκρίθηκε γαλήνια:

   - Ἐγὼ θὰ κάνω καὶ θὰ ὑποστῶ ὅ,τι πρέπει νὰ κάμει κι ὅ,τι μπορεῖ νὰ ὑποστεῖ ἕνας ἐπίσκοπος. Καὶ σύ, κάνε ὅ,τι μπορεῖ νὰ κάνει ἕνας εὐνοῦχος!...

 

 

1. Κατὰ κόσμον Αὐρήλιος Ἀμβρόσιος (Aurelius Ambrosius), γεννήθηκε περίπου τὸ 340 μ.Χ. Ἦταν διακεκριμένος Ρωμαῖος πολίτης καὶ σπούδασε ρητορική, φιλοσοφία καὶ νομικά. Προτοῦ ἀκόμη βαπτισθεῖ χριστιανός, ὡς δικαστὴς καὶ διοικητὴς στὰ Μεδιόλανα, ὑπερασπιζόταν μὲ λόγια καὶ ἔργα τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν δικαιοσύνη. Ἀφοῦ ἀξιώθηκε νὰ βαπτισθεῖ, ἀνῆλθε ὅλους τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς βαθμοὺς μέχρι τὸν ἐπισκοπικό. Ὡς ἐπίσκοπος Μεδιολάνων, ποίμανε ἄριστα καὶ ἀγωνίστηκε κατὰ τῶν αἱρέσεων. Δὲν ἐπέτρεψε στὸν βασιλιᾶ Θεοδόσιο νὰ εἰσέλθει στὸν ναό, παρὰ μόνο ὅταν μετάνοιωσε εἰλικρινῶς γιὰ τοὺς φόνους ποὺ ἔκαμε στὸν ἱππόδρομο τῆς Θεσσαλονίκης. Πέθανε εἰρηνικὰ τὸ 397 μ.Χ. Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου ἑορτάζεται τὴν 7η Δεκεμβρίου.

2. Πόλη τῆς Ἰταλίας, τὸ σημερινὸ Μιλάνο. Ὡς γνωστόν, ἐκεῖ ὑπογράφηκε τὸ Διάταγμα τῆς θέσπισης τῆς ἀνεξιθρησκείας στὴ ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία, μὲ τὸ ὁποῖο ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος καὶ ὁ Αὔγουστος Λικίνιος σταμάτησαν τοὺς διωγμοὺς κατὰ τῶν χριστιανῶν τὸ 313 μ.Χ.

3. Οὐαλεντινιανὸς ἢ Βαλεντινιανὸς ὁ Α΄ (321-375 μ.Χ.), Ρωμαῖος αὐτοκράτορας ἀπὸ τὸ 364 ἕως τὸ 375 μ.Χ.