Ὦ ἀγάπη ὁποὺ φλέγει καὶ δὲν κατακαίει!
Ὅσιος
Ἰωσὴφ ὁ Ἡσυχαστής
… Καὶ
ὅλαι μὲν αἱ ἀρεταὶ καὶ τὰ θεῖα χαρίσματα ἔχουσιν αἴσθησιν καὶ ἐνέργειαν· ἡ δὲ
θεία ἀγάπη, ὁπόταν φθάση κανεὶς νὰ ἀγαπήση τὸν ἀγαπῶντα, ὑπερβαίνει τὴν
αἴσθησιν· καὶ πλέον ἐνεργεῖ ἡ θεία ἀγάπη. Καὶ βασιλεύει ἡ θεωρία.
Τότε φωνάζει ὁ ἐνεργούμενος ἀπὸ θείαν ἀγάπην·
- Ὦ Ἰησοῦ μου, ἡ γλυκεῖα ἀγάπη! Προτοῦ σὲ
ἰδῶ μὲ εἶδες.
Ὦ φῶς τῆς ψυχῆς μου! Προτοῦ σὲ γνωρίσω, Σὺ μὲ
ἐγνώρισες Σεαυτόν. Καὶ προτοῦ ἀγαπήσω, Σὺ μὲ ἠγάπησας.
Ὦ ζωὴ καὶ γλυκεῖά μου πνοή, ἤμουν στὸ σκότος
καὶ ἡ γλυκεῖά σου φωνὴ μὲ ἐξύπνησε καὶ ἐφώνησε. Σὲ εἶδον, ὅταν μὲ ἔγνως. Ἡ
γνῶσις Σου εἶναι ἡ θέα Σου.
Ὦ χαρά μου καὶ ψυχικὴ ἀγαλλίασις! Ὦ οὐράνιος
ἔρωτας! Ὦ ἀγάπη ὁποὺ φλέγει καὶ δὲν
κατακαίει!