ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. ιζ΄ 12-19)
«Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἰσερχομένου τοῦ Ἰησοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροὶ ἄνδρες, οἳ ἔστησαν πόῤῥωθεν,
καὶ αὐτοὶ ἦραν φωνὴν λέγοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς.
καὶ ἰδὼν εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν.
εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν,
καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης.
ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; οἱ δὲ ἐννέα ποῦ;
οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος;
καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἀναστὰς πορεύου· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε.»
Ἀπόδοση στὴν νεοελληνική:
Τὸν καιρὸ ἐκεῖνο, καθὼς ἔμπαινε ὁ Ἰησοῦς σ’ ἕνα χωριό, τὸν συνάντησαν δέκα λεπροί, οἱ ὁποῖοι στάθηκαν ἀπὸ μακρυά, (διότι ὁ μωσαϊκὸς νόμος διέταζε νὰ μὴ πλησιάζουν ποτὲ οἱ λεπροὶ τοὺς ὑγιεῖς).
Κι αὐτοὶ φώναξαν δυνατὰ καὶ εἶπαν: Ἰησοῦ διδάσκαλε, σπλαγχνίσου μας, ἐλέησέ μας, δός μας τὴν ὑγεία μας.
Καὶ ὅταν τοὺς εἶδε ὁ Ἰησοῦς τοὺς εἶπε: Πηγαίνετε καὶ δεῖξτε τὸ σῶμα σας στοὺς ἱερεῖς, γιὰ νὰ βεβαιώσουν αὐτοὶ ἐπισήμως τὴν θεραπεία σας. Καὶ καθὼς πήγαιναν καθαρίσθηκαν ἀπὸ τὴν λέπρα.
Ἕνας δὲ ἀπ’ αὐτούς, ὅταν εἶδε ὅτι θεραπεύθηκε, ἐπέστρεψε δοξάζοντας κ’ εὐχαριστῶντας τὸν Θεὸ μὲ μεγάλη φωνή.
Κ’ ἔπεσε μὲ τὸ πρόσωπο κατὰ γῆς κοντὰ στὰ πόδια τοῦ Ἰησοῦ, εὐχαριστῶντας αὐτὸν ἐκ βάθους ψυχῆς. Κι αὐτὸς ἦταν Σαμαρείτης.
Ἀποκρίθηκε δὲ ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπε: Δὲν καθαρίσθηκαν καὶ οἱ δέκα; Οἱ ἄλλοι ἐννέα ποῦ εἶναι;
Δὲν θεώρησαν καθῆκον τους νὰ ἐπιστρέψουν καὶ νὰ δοξάσουν τὸν Θεό, ἐκτὸς ἀπ’ αὐτὸν ποὺ δὲν εἶναι Ἰουδαῖος, ἀλλὰ κατάγεται ἀπὸ ἄλλο γένος;
Καὶ εἶπε σ’ αὐτόν: Σήκω καὶ πήγαινε, ἡ πίστη σου ἐκτὸς ἀπὸ τὴν θεραπεία τοῦ σώματος, σοῦ ἔχει δώσει καὶ τὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς σου.