Ἡ ἁγία μάρτυς Τατιανή
Ἑορτάζει τὴν ιβ΄ (12η) Ἰανουαρίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Τῆς πάντα λαμπρᾶς Τατιανῆς τῇ κάρᾳ,
Λαμπρὸν προεξένησε τὸ ξίφος στέφος.
Τῇ δυοκαιδεκάτῃ Τατιανῆς αὐχένα κέρσαν.
Ἡ ἁγία μάρτυς Τατιανὴ καταγόταν ἀπὸ τὴν παλαιὰ Ρώμη, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Ἀλεξάνδρου, ἐν ἔτει σιη΄ (218), καὶ ἦταν θυγατέρα περιφανοῦς καὶ πλούσιου πατέρα, ὁ ὁποῖος ἔγινε τρεῖς φορὲς Ὕπατος, καὶ ἦταν Διάκονος τῆς Ἐκκλησίας στὴν τάξη καὶ τὸ ἐπάγγελμα.
Ἐπειδή, λοιπόν, ὁμολογοῦσε τὸν Χριστό, ὁδηγήθηκε μπροστὰ στὸν βασιλιᾶ καὶ μπαίνοντας στὸν ναὸ τῶν εἰδώλων μαζὶ μὲ τὸν βασιλιᾶ γκρέμισε στὴν γῆ διὰ τῆς προσευχῆς της τὰ εἴδωλα. Τότε τὴν δέρνουν στὸ πρόσωπο καὶ μὲ σιδερένια ἀγκύδια σχίζουν τὰ βλέφαρά της. Ἔπειτα τὴν κρεμοῦν καὶ καταξεσχίζουν τὸ σῶμα της, ὕστερα ξυρίζουν τὸ κεφάλι της γιὰ καταισχύνη. Μετὰ ἀπ’ αὐτὰ τὴν ρίχνουν στὴν φωτιὰ καὶ τὴν δίδουν στὰ θηρία γιὰ νὰ τὴν φᾶνε. Κ’ ἐπειδή, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ, διαφυλάχθηκε ἀπ’ ὅλα τοῦτα ἀβλαβής, τότε ἀποκεφαλίσθηκε κι ἔτσι ἔλαβε ἡ ἀοίδιμος τοῦ μαρτυρίου τὸ στεφάνι.
Ταῖς Αὐτῆς ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 3ος, σελ. 62. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).