ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΚΘ΄
(Κολασ. γ΄ 4 – 11)
«Ἀδελφοί, ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ὑμῶν, τότε καὶ ὑμεῖς σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ.
Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία,
δι᾽ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας,
ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς·
νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν·
μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ
καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ᾽ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν,
ὅπου οὐκ ἔνι Ἕλλην καὶ Ἰουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.»
Ἀπόδοση στὴν νεοελληνική:
Ἀδελφοί, ὅταν ὁ Χριστός, ποὺ εἶναι ἡ ζωὴ καὶ ἡ πηγὴ τῆς ζωῆς μας, φανερωθεῖ ἔνδοξος κατὰ τὴν δευτέρα παρουσία, τότε κι ἐσεῖς μαζὶ μὲ αὐτὸν θὰ φανερωθεῖτε καὶ θὰ λάμψετε ἐν δόξῃ.
Νεκρῶστε λοιπὸν τὰ μέλη σας, τὰ μέλη τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου, ποὺ ζητοῦν γήϊνες ἁμαρτωλὲς ἀπολαύσεις καὶ ἡδονές· νεκρῶστε καὶ διῶξτε ἀπὸ τὸν ἑαυτό σας τὴν πορνεία, τὴν σαρκικὴ ἀκαθαρσία, κάθε ἁμαρτωλὸ πάθος, κάθε κακὴ ἐπιθυμία, ποὺ μολύνει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν ὠθεῖ πρὸς τὴν κακὴ πράξη, καὶ τὴν πλεονεξία, ἡ ὁποία εἶναι εἰδωλολατρία ποὺ θεοποιεῖ καὶ λατρεύει τὸ χρῆμα.
Γιὰ τὰ ἁμαρτήματα αὐτὰ ἔρχεται καὶ ξεσπάει ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐναντίον τῶν τέκνων τῆς παρακοῆς, ἐναντίον αὐτῶν ποὺ ἐπιμένουν ἀμετανόητοι στὴν κακία τους.
Στὰ ἁμαρτήματα αὐτὰ κι ἐσεῖς εἴχατε περπατήσει καὶ παρασυρθεῖ ἄλλοτε, τότε ποὺ ζούσατε μεταξὺ αὐτῶν.
Τώρα ὅμως πετᾶξτε κι ἐσεῖς ἀπὸ πάνω σας ὅλα αὐτά, ἀκόμη δὲ καὶ τὴν ὀργή, τὸν θυμό, τὴν κακότητα καὶ πονηρία, τὴν ὑβρεολογία καὶ τὴν αἰσχρολογία ἀπὸ τὸ στόμα σας.
Μὴ λέτε ψέματα ὁ ἕνας στὸν ἄλλον, ἀφοῦ ἔχετε ἀποβάλει πλέον τὸν παλαιὸ ἄνθρωπο μαζὶ μὲ τὶς πονηρές του πράξεις
κι ἔχετε ἐνδυθεῖ τὸν νέο, ποὺ συνεχῶς ξανακαινουργώνεται, ὥστε νὰ προχωρεῖ σὲ βαθύτερη γνώση τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ γίνεται συνεχῶς τελειοτέρα εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος τὸν ἔκτισε.
Καὶ στὴν νέα αὐτὴ κατάσταση τῶν ἀνακαινισμένων ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ ἀνθρώπων, δὲν ὑπάρχει διαφορὰ μεταξὺ Ἕλληνα καὶ Ἰουδαίου, περιτμημένου Ἰσραηλίτου καὶ ἀπεριτμήτου ἐθνικοῦ. Δὲν ὑπάρχει διαφορὰ μεταξὺ βαρβάρου, Σκύθου, δούλου, ἐλεύθερου, ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ καὶ σ’ ὅλους τοὺς πιστοὺς εἶναι ὁ Χριστός.