Ἡ ἁγία μάρτυς Εὐφρασία
Ἑορτάζει τὴν ιθ΄ (19η) Ἰανουαρίου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Ψεύδει σοφῷ φυγοῦσα σαρκὸς τὴν ὕβριν,
Ἀθλεῖς ἀληθῶς ἐκ ξίφους, Εὐφρασία.
Ἡ ἁγία μάρτυς Εὐφρασία ἦταν ἀπὸ τὴν πόλη τῆς Νικομήδειας, κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Μαξιμιανοῦ, ἐν ἔτει σϞ΄ (290), καὶ καταγόταν ἀπὸ ὀνομαστὸ γένος, εἶχε δὲ γνώμη σώφρονα καὶ εὐσεβῆ.
Αὐτὴ λοιπόν, ἀφοῦ διαβλήθηκε ὡς Χριστιανὴ καὶ δὲν πείσθηκε νὰ προσφέρει θυσία στοὺς δαίμονες, δέρνεται δυνατὰ καί, ἐπειδὴ ἐπέμενε στὴν ὁμολογία τῆς τοῦ Χριστοῦ πίστεως, παραδόθηκε σ’ ἕνα βάρβαρο ἄνθρωπο γιὰ νὰ τὴν ἀτιμάσει. Ἐξαπατήθηκε ὅμως αὐτὸς ἀπὸ τὴν ἁγία, μὲ τέτοιο σοφὸ τρόπο:
Ὑποσχέθηκε ἡ ἁγία στὸν βάρβαρο ἐκεῖνον ὅτι, ἂν δὲν τὴν πειράξει, θὰ τοῦ δώσει ἕνα γιατρικό, μὲ τὸ ὁποῖο θὰ διαφυλάγεται ἀπλήγωτος ἀπὸ τὰ μαχαίρια καὶ ἀπὸ τὰ ἀκόντια τῶν ἐχθρῶν του. Κι αὐτὰ λέγοντας πρόσθεσε καὶ τοῦτο, ὅτι, «ἐὰν θέλεις νὰ πληροφορηθεῖς ὅτι τοῦτο ποὺ σοῦ λέω εἶναι ἀληθινό, δοκίμασε στὸν λαιμό μου», κ’ εὐθὺς τέντωσε τὸν λαιμό της. Κι ὁ βάρβαρος νομίζοντας ὅτι λέει λόγια ἀληθινὰ χτύπησε δυνατότερα στὸν λαιμό της μὲ τὴν σπάθη κι ἀπέκοψε τὸ ἅγιο κεφάλι της. Κ’ ἔτσι, ἀφοῦ ἔμεινε ἀμόλυντη, ἔλαβε ἡ μακαρία τὸ τοῦ μαρτυρίου ἄφθαρτο στεφάνι.
Ταῖς Αὐτῆς ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 3ος, σελ. 101, 102. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).