Ὅλα τὰ ἔμαθα…
Διηγήθηκε κάποτε ὁ ἀββᾶς Ζωσιμᾶς:
«Κάποιος ἀπ᾿ τοὺς ἀδελφοὺς ποὺ ἔμειναν
μαζί μου καὶ πῆραν ἀπὸ μένα τὸ μοναχικὸ σχῆμα, μοῦ λέγει μιὰ μέρα:
- Ἀββᾶ μου, σ᾿ ἀγαπῶ πολύ.
- Ἀδελφέ, τοῦ ἀπάντησα, δὲν βρῆκα ἀκόμη
ἄνθρωπο ποὺ νὰ μ᾿ ἀγαπάει ὅπως τὸν ἀγαπῶ ἐγώ. Νά, τώρα λὲς ἐσὺ “σ᾿ ἀγαπῶ”. Τὸ
πιστεύω. Ἂν ὅμως συμβεῖ κάτι ποὺ δὲν σ᾿ ἀρέσει, δὲν θὰ μείνεις ὁ ἴδιος. Ἐνῶ
ἐγώ, ὅ,τι κακὸ κι ἂν πάθω ἀπὸ σένα, δὲν θὰ σταθεῖ ἱκανὸ νὰ μὲ χωρίσει ἀπ᾿ τὴν
ἀγάπη σου.
Δὲν πέρασε πολὺς καιρός, καὶ –δὲν ξέρω τί τὸν
ἔπιασε– ἄρχισε νὰ λέει πολλὰ ἐναντίον μου, ἀκόμα κι αἰσχρόλογα. Τὰ μάθαινα ὅλα,
ἀλλὰ ἔλεγα στὸν ἑαυτό μου: “Εἶναι ὁ καυτήρας τοῦ Ἰησοῦ, ποὺ στάλθηκε γιὰ νὰ
γιατρέψει τὴν κενόδοξη ψυχή μου. Ἀπὸ κάτι τέτοιους μπορεῖ νὰ βγεῖ κανεὶς
κερδισμένος, ἂν βρίσκεται σὲ πνευματικὴ ἐγρήγορση, ἐνῶ ἀπὸ κείνους ποὺ τὸν
ἐπαινοῦν ζημιώνεται. Αὐτὸς εἶναι ἀληθινὸς εὐεργέτης μου”.
Ἔλεγα μάλιστα σ᾿ ὅσους μοῦ ἔφερναν πληροφορίες.
– Μόνο τὰ φανερά μου κακὰ ξέρει. Κι αὐτὰ
ὄχι ὅλα, ἕνα μέρος μόνο. Τὰ κρυφά μου ὅμως εἶναι ἀναρίθμητα.
Μετὰ ἀπὸ καιρὸ μὲ συναντάει στὴν
Καισάρεια. Ἔρχεται, ὅπως συνήθιζε, μ᾿ ἀγκαλιάζει καὶ μὲ φιλάει μὲ θέρμη. Κάμω
κι ἐγὼ τὸ ἴδιο, σὰν νὰ μὴ συνέβαινε τίποτα. Γιατὶ ὅσον καιρὸ μοῦ ἔσερνε ὅλα
τοῦτα, κάθε φορὰ ποὺ μὲ συναντοῦσε μ᾿ ἀγκάλιαζε ἐγκάρδια. Κι ἐγὼ δὲν τοῦ
ἔδειχνα καμμιὰν ἐπιφυλακτικότητα οὔτε τὸ παραμικρὸ σημάδι πικρίας, ἂν καὶ τὰ
μάθαινα ὅλα.
Αὐτὴν τὴν φορὰ ὅμως ἔπεσε στὰ πόδια μου καὶ
μοῦ λέει:
– Συγχώρεσέ με, ἀββᾶ μου, γιὰ τ᾿ ὄνομα τοῦ
Κυρίου, γιατὶ πολλὰ καὶ φοβερὰ ξεστόμισα ἐναντίον σου.
Κι ἐγώ, ἀφοῦ τὸν φίλησα μὲ θέρμη, τοῦ
ἀποκρίθηκα χαριτολογώντας:
– Θυμᾶται ἡ ὁσιότης σου τὸ λόγο ποὺ μοῦ
εἶπες κάποτε; Ἂς γνωρίζει λοιπὸν ἡ καρδιά σου, ὅτι τίποτα δὲν μοῦ ξέφυγε ἀπ᾿
ὅσα εἶπες. Ὅλα τὰ ἔμαθα· καὶ ποῦ, καὶ σὲ ποιοὺς τὰ εἶπες. Δὲν εἶπα ὅμως ποτὲ
ὅτι δὲν εἶναι ἔτσι, οὔτε μ᾿ ἔπεισε κανεὶς νὰ πῶ κακὸ λόγο γιὰ σένα. Οὔτε
παρέλειψα ποτὲ νὰ σὲ μνημονεύω στὶς προσευχές μου. Καὶ θὰ σοῦ ἀναφέρω μιὰ
ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης μου: Κάποτε πόνεσε πολὺ τὸ μάτι μου. Τότε σ᾿ ἔφερα στὸν νοῦ
μου καὶ σταυρώνοντάς το, εἶπα: “Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, μὲ τὶς εὐχὲς τοῦ ἀδελφοῦ,
θεράπευσέ με”. Καί, ὦ τοῦ θαύματος!, ἀμέσως γιατρεύτηκα!»...
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ 22/04/2020