Ἄτακτοι στίχοι…

Ἄτακτοι στίχοι…

Ἄτακτοι στίχοι,

φλογεροί, λυτρωτικοὶ

καὶ ἀνυπότακτοι.

 

Πουλιὰ τῆς σκέψης,

ζωντανά, ἀληθινά,

σὰν ἀταξίδευτα.

 

Κι᾿ ἀνεπιτήδευτα…

 

* * *

 

Σκόρπιες ἰδέες,

πλάσεις ὡραῖες,

ἀξιαγάπητες.

 

Βουλὲς καὶ πόθοι,

ἁγνοί μου κόποι,

γνήσιοι φίλοι μου.

 

Ψυχῆς, ἡ πύλη μου…

 

* * *

 

Στιχοφιλήματα,

ὡσὰν μηνύματα,

φανταστικά.

 

Πλῆθος «ὀνείρατα»,

γλυκὰ κι᾿ ἀκήρατα,

μοναδικά.

 

Μά, λογικά…

(Ἀπ’ τὴ ποιητικὴ συλλογὴ ἱερομ. Ν. «ΠΝΟΕΣ»)