Ὄχι ὀργή, ἐκδίκηση καὶ μνησικακία!
Ὁ ἐκδικῶν παρὰ Κυρίου εὑρήσει ἐκδίκησιν, καὶ τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ
διατηρῶν διατηρήσει.
ἄφες ἀδίκημα τῷ πλησίον
σου, καὶ τότε δεηθέντος σου αἱ ἁμαρτίαι σου λυθήσονται.
ἄνθρωπος ἀνθρώπῳ συντηρεῖ
ὀργήν, καὶ παρὰ Κυρίου ζητεῖ ἴασιν;
ἐπ᾿ ἄνθρωπον ὅμοιον αὐτῷ οὐκ ἔχει
ἔλεος, καὶ περὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ δεῖται;
αὐτὸς σὰρξ ὢν διατηρεῖ μῆνιν, τίς
ἐξιλάσεται τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ;
μνήσθητι τὰ ἔσχατα καὶ παῦσαι ἐχθραίνων,
καταφθορὰν καὶ θάνατον, καὶ ἔμμενε ἐντολαῖς.
μνήσθητι ἐντολῶν καὶ μὴ μηνίσῃς τῷ
πλησίον, καὶ διαθήκην ῾Υψίστου καὶ πάριδε ἄγνοιαν.
(Σοφία Σειρὰχ κη΄ 1-7)
Ἐκεῖνος ποὺ ἐκδικεῖται τοὺς ἄλλους, θὰ ὑποστεῖ ἐκδίκηση ἀπὸ τὸν Θεό, ποὺ θὰ τοῦ καταλογίσει αὐστηρὰ τὶς ἁμαρτίες του.
Συγχώρησε τὸ ἀδίκημα ποὺ σοῦ ἔκαμε ὁ
πλησίον σου, καὶ τότε, ὅταν προσευχηθεῖς, θὰ
λυθοῦν οἱ ἁμαρτίες σου.
Ἄνθρωπος
συντηρεῖ ὀργὴ καὶ μνησικακία ἐναντίον
τοῦ συνανθρώπου του, καὶ ζητάει ἀπὸ τὸν Κύριο συγχώρηση;
Γιὰ
τὸν ὁμοιοπαθῆ συνάνθρωπό του δὲν αἰσθάνεται
ἔλεος, καὶ ζητάει ἀπὸ τὸν Θεὸ ἔλεος γιὰ τὶς δικές του ἁμαρτίες;
Αὐτός,
ἐνῶ εἶναι ἀδύνατη σάρκα, διατηρεῖ μέσα
του μνησικακία καὶ ὀργή. Ποιός ὅμως θὰ τοῦ συγχωρήσει τὶς ἁμαρτίες του;
Συλλογίσου τὰ τέλη σου καὶ παῦσε
νὰ τρέφεις ἔχθρα ἐναντίον τῶν ἄλλων.
Σκέψου τὴν φθορὰ καὶ τὸν θάνατο καὶ τήρησε τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ.
Νὰ
θυμᾶσαι τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου καὶ νὰ μὴν
κρατᾶς κακία καὶ ὀργὴ ἐναντίον τοῦ πλησίον σου. Ἔχε κατὰ νοῦ τὴν διαθήκη τοῦ
Ὑψίστου καὶ παράβλεψε τὶς ἀδικίες, τὶς
ὁποῖες ἐξ ἀγνοίας ἢ καὶ ἐν γνώσει σοῦ ἔχουν κάνει οἱ ἄλλοι.