– Ἡ βουλιμία τοῦ νοῦ –

– Ἡ βουλιμία τοῦ νοῦ –

– Ὅταν τὸ φῶς τῆς πίστεως  τὰ μάτια σου φωτίσῃ

κι’ ἡ Χάρις ἄϋλη αὐγὴ καὶ λάμψι ἐντός σου χύσῃ

τότε τοῦ νοῦ σου πιὰ τὸ πρὶν ἀχόρταγο στομάχι

γιὰ γνώσεις ὄρεξι πολλὴ ἀνθρώπινες δὲ θἄχῃ.

Τὸ φῶς αὐτὸ δός μου τρανό, Σωτήρ, μέσ’ στὴν ψυχή μου

κι’ ἂς προχωρῇ «ἐκ πίστεως εἰς πίστιν» ἡ ζωή μου.

(«Τὰ ποιήματα τοῦ καλόγερου», τόμος Γ΄, Ἀθῆναι 1975, σελ. 155.)