Δὲν ὑπάρχει «ἀδάπανος εὐλάβεια»…
Τοῦ
Οίκουμενικοῦ Πατριάρχου
κ.κ.
ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ*
Δυστυχῶς,
στὴν ἐποχή μας ἡ ἐλευθερία ταυτίζεται μονομερῶς μὲ τὴν δυνατότητα ἐπιλογῆς. Ὅμως
ἡ ἀλήθεια τῆς ἐλευθερίας δὲν κρίνεται ἀπὸ τὸ ὅτι ἐπιλέγουμε, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ τί ἐπιλέγουμε. Ἡ πεῖρα τῶν αἰώνων ἐπιβεβαιώνει
ὅτι ὁ ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ βρῆ ὁλοκλήρωση ὅπου καὶ ὅπως τοῦ ἀρέσει. Οἱ ἄνθρωποι,
οἱ ὁποῖοι προσέφεραν μεγάλες ὑπηρεσίες στὴν ἀνθρωπότητα, ἦταν ταυτισμένοι μὲ
μία κλήση, μὲ τὴν προσφορὰ καὶ τὴν διακονία, μὲ τὴν ἀφιέρωση σὲ ἕνα ὑψηλὸ
σκοπό, στὸ Ἀγαθόν. Ὅλοι αὐτοὶ ἔβαλαν τὸ Ἀγαθὸν καὶ ὄχι τὴν αὐτοπραγμάτωση ὡς
σκοπὸ τῆς ζωῆς τους.
Ὁ Χριστὸς μᾶς δωρίζει τὴν ἐλευθερία, τὴν ὁποία
καλούμαστε νὰ ζήσουμε ὡς ἀγάπη. Στὴν
Ἐκκλησία, ὁ πιστὸς ἀπελευθερώνεται ἀπὸ τὴν ἀδιέξοδη κάθειρξη στὰ ἀτομικά του
δικαιώματα. Τὸ ἐγὼ εἶναι «πίθος Δαναΐδων»,
ἀκόρεστο καὶ βουλιμικό. Γι’ αὐτό, ὅ,τι
κρατᾶμε γιὰ τὸ «ἀδηφάγο ἐγὼ» εἶναι χαμένο. Ὅ,τι δίνουμε ἁγιάζεται. Ἡ θύρα τῆς ἐλευθερίας
ἀνοίγει μόνο πρὸς τὰ ἔξω, εἶναι ἔξοδος ἀπὸ
τὸν ἑαυτό μας. Αὐτὴ ἡ ἐλευθερία, τὸ ἀνεκτίμητο δῶρο τοῦ οὐρανοῦ πρὸς τὸν ἄνθρωπο,
ἀπαιτεῖ προσωπικὴ δέσμευση, προσπάθεια, ἀγῶνα, ἐπιμονὴ καὶ ὑπομονή. Δὲν ὑπάρχει «ἀδάπανος εὐλάβεια».
* Ἕνα ὑπέροχο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία τῆς Α.Θ.Π. τοῦ Οίκουμενικοῦ Πατριάρχου στὸ Συνέδριο
Νεολαίας τοῦ Πατριαρχείου στὴν Τουρκία (1η Σεπτεμβρίου 2022).