Ἔφυγαν στὴν κατάσταση ποὺ βρέθηκαν.
Ἕνας ἀδελφὸς ρώτησε τὸν ἀββᾶ Ποιμένα:
– Ἀββᾶ, ἦσαν δύο ἄνθρωποι, ὁ ἕνας μοναχὸς καὶ
ὁ ἄλλος κοσμικός. Μιὰ νύχτα ὁ μοναχὸς ἀποφάσισε νὰ πετάξει τὸ σχῆμα του μόλις θὰ
ξημέρωνε. Ὁ κοσμικὸς πάλι ἀποφάσισε νὰ γίνει μοναχός. Καὶ οἱ δύο ὅμως πέθαναν τὴν
ἴδια νύχτα, κι ἔτσι δὲν πρόφτασαν νὰ πραγματοποιήσουν τὶς προθέσεις τους. Σὰν
τί θὰ θεωρηθοῦν ἆραγε;
Καὶ ὁ γέροντας ἀποκρίθηκε:
– Ὁ μοναχὸς πέθανε ὡς
μοναχὸς καὶ ὁ κοσμικὸς πέθανε ὡς κοσμικός. Διότι ἔφυγαν στὴν κατάσταση ποὺ βρέθηκαν.
«Μικρὸς
Εὐεργετινὸς», μεταφρασμένος στὴν Δημοτική, Κοζάνη Μάρτιος 2006, σελ. 12.