Πρόσθες βῆμα!
Μιὰ Σπαρτιάτισσα τὴν ὥρα ποὺ ἔφευγε ὁ
γυιός της στὸν πόλεμο, τοῦ ἔδωσε τὸ σπαθί του καὶ κεῖνος παραπονέθηκε πὼς εἶναι
κοντό.
Ἡ ἀπάντηση τῆς γενναίας μητέρας:
«Πρόσθες βῆμα».
Δηλαδή, κάνε ἕνα βῆμα πιὸ κοντὰ στὸν
ἐχθρό.
Ἡ καινούργια χρονιὰ ποὺ μᾶς δόθηκε σὰν δῶρο ἀπὸ τὸν Θεὸ εἶναι πρόσκληση σὲ ἀγῶνες, σὲ μάχες, σὲ πάλη, σὲ ἐπανάσταση, σὲ πολέμους μὲ τὸν ἐχθρό μας ποὺ λέγεται “ἑαυτός μας”.
Κ’ ἐμεῖς πρέπει νὰ κάνουμε ἕνα βῆμα μπροστά. Δὲν θὰ ἦταν τίμιο νὰ
ἐπιστρατεύσουμε δικαιολογίες. Θὰ ἦταν ἀνέντιμο νὰ καλυφθοῦμε πίσω ἀπὸ κάποιες
προφάσεις: «ναί, μά…» ἢ «ἂν εἶχαν ἀλλιῶς τὰ πράγματα…».
Ἡ νέα χρονιὰ εἶναι πρόκληση γιὰ ἕνα βῆμα πιὸ μπροστά.
Ἕνα βῆμα πιὸ μπροστὰ στὴν πίστη χωρὶς «ἀλλά»·
χωρὶς «γιατὶ σὲ μένα…», «γιατὶ αὐτό…», «γιατὶ
ἔτσι…». Ἕνα βῆμα μπροστὰ στὴν πίστη χωρὶς ἐρωτηματικὰ καὶ ἀμφισβητήσεις· μὲ
ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὴν πρόνοια καὶ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.
Ἕνα βῆμα πιὸ μπροστὰ στὴν ἀγάπη. Καὶ εἶναι βέβαιο πὼς ὅλοι τὴν ἀξίζουν τὴν ἀγάπη μας καὶ εἶναι πολλοὶ ποὺ τὴν
χρειάζονται, γιὰ νὰ γίνει ὁ κάματος τῆς ἡμέρας ἐλαφρύς.
Ἕνα βῆμα πιὸ μπροστὰ στὴν ὑπομονή· τὴν χρειάζονται τὰ ἀναστατωμένα νεῦρα
μας· τὴν χρειάζεται ἡ ψυχή μας· τὴν χρειάζονται τὰ κάποιες φορὲς ἀτίθασα νιάτα
μας· τὴν χρειάζονται οἱ ἀνήμποροι τῆς οἰκογένειας, ὅμως καὶ οἱ ἀσθενεῖς στὴν
πίστη καὶ στὸ σῶμα συνοδοιπόροι ἀδελφοί μας.
Ἕνα βῆμα πιὸ μπροστὰ στὴν σιωπή. Τὰ πολλὰ λόγια κουράζουν. Ὅλοι ἔχουμε πικρὴ
πείρα πὼς συχνὰ μέσα στὰ πολλά μας λόγια ὑπῆρχε καὶ δηλητήριο· καὶ πληγώσαμε·
καὶ συκοφαντήσαμε· καὶ ψέματα εἴπαμε· καὶ κατακρίναμε· καὶ διασύραμε· καὶ
ἀστοχήσαμε.
Ἕνα βῆμα πιὸ μπροστὰ στὴν εὐχαριστιακὴ διάθεση. Ἡ γκρίνια ταλαιπωρεῖ, μᾶς
μελαγχολεῖ, στενεύει τὴν καρδιά, ἀπομακρύνει ὅσους ἀγαποῦμε. Ἂς συνηθίσουμε νὰ
λέμε ἐνσυνείδητα: «δόξα τῷ Θεῷ», «εὐχαριστῶ».
Ἕνα βῆμα πιὸ μπροστὰ στὴν ἀνιδιοτέλεια. Τὸ πάρε δῶσε εὐτελίζει τὶς
ἀνθρώπινες σχέσεις. Ἡ ἀνιδιοτέλεια εἶναι τὸ ἄρωμα ποὺ ὀμορφαίνει τὴν ζωή. Τὴν
ἀνεβάζει πάνω ἀπὸ τὶς γήϊνες σφαῖρες· τὴν κάνει γλυκύτερη, βαθύτερη. Φέρνει
ἠρεμία καὶ χαμόγελα.
Ἕνα βῆμα πιὸ μπροστὰ στὴν ταπείνωση. Ἡ εὐθιξία μας δημιουργεῖ καθημερινὰ στὸ
περιβάλλον μας μύρια προβλήματα, ἔριδες, ἀποστάσεις, πικρόχολα λόγια, ταραχές.
Ἕνα βῆμα, λοιπόν, πιὸ μπροστὰ στὴν καλωσύνη, στὸν σεβασμό,
στὴν εὐγένεια, στὴν διάκριση. Ἕνα βῆμα πιὸ μπροστὰ στὴν ΑΡΕΤΗ.
Εἶναι ἡ πιὸ σίγουρη συνταγή, γιὰ νὰ εἶναι ἡ
χρονιά μας εὐτυχισμένη, γιὰ νἄμαστε ἐμεῖς εὐτυχισμένοι, γιὰ νὰ κάνουμε τοὺς
ἄλλους εὐτυχισμένους, γιὰ νὰ εὐαρεστεῖται ὁ Θεός. Αὐτὸ θὰ εἶναι καὶ τὸ ἀντίδωρο
στὸ δῶρο τοῦ Θεοῦ, στὸ δῶρο τοῦ νέου ἔτους 2022, τοῦ νέου «ἐνιαυτοῦ τῆς
χρηστότητός Του».
Λοιπόν! «Πρόσθες
βῆμα»! Ἕνα βῆμα πιὸ μπροστά!
Καλή,
εὐλογημένη καὶ ἁγιασμένη
χρονιά!