Γιὰ τὸ ξερίζωμα τῆς ἐπιθυμίας γιὰ τὴν ἀπόλαυση

Γιὰ τὸ ξερίζωμα τῆς ἐπιθυμίας γιὰ τὴν ἀπόλαυση

τοῦ Tito Colliander (Τίτο Κολλίαντερ)*

   Εἶναι γραμμένο, ὅτι πρέπει νὰ βροῦμε «τὴν στενὴν ὁδὸν τὴν ἀπάγουσαν εἰς τὴν ζωὴν» καὶ ὅτι θὰ χρειαστεῖ νὰ ἀγωνιστοῦμε γιὰ νὰ μποῦμε ἀπὸ τὴ «στενὴ πύλη». «Ὅτι πολλοί, λέγω ὑμῖν, ζητήσουσιν εἰσελθεῖν καὶ οὐκ ἰσχύουσι» (Λουκᾶ ιγ΄ 24).

   Δὲν εἶναι δύσκολο νὰ καταλάβουμε τί θέλει νὰ πεῖ ὁ Κύριος. Ἡ ἐξήγηση βρίσκεται ἀκριβῶς στὴν ἀπροθυμία μας νὰ καταδιώξουμε καὶ νὰ νικήσουμε τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό μας. Ἴσως κατορθώνουμε νὰ περιορίσουμε ὣς ἕνα βαθμὸ τὰ μεγάλα μας ἐλαττώματα. Δὲν προσέχουμε ὅμως τὰ μικρά. Ἀντίθετα τὰ ἀφήνουμε ἐλεύθερα καὶ μεγαλώνουν ἀνεμπόδιστα. Δὲν εἴμαστε κλέφτες, οὔτε ἅρπαγες καὶ ἄδικοι. Ἐν τούτοις φλυαροῦμε εὐχαρίστως καὶ ἴσως καὶ γιὰ πράγματα ποὺ δὲν πρέπει νὰ κάνουμε οὔτε κουβέντα. Μπορεῖ νὰ μὴ φᾶμε τὸ φαγητό μας γιὰ λόγους αὐτοκυριαρχίας, ἀλλὰ πίνουμε πάρα πολὺ καφὲ ἢ τσάι στὴ θέση τοῦ φαγητοῦ. Ἡ καρδιὰ παραμένει γεμάτη ἀπὸ ἐπιθυμίες. Οἱ ρίζες τοῦ κακοῦ δὲν ξεριζώθηκαν ἀπὸ μέσα μας. Περιπλανιόμαστε μέσα σὲ πυκνὲς λόχμες ποὺ ἀπ᾿ αὐτὲς εἶναι γεμάτη ἡ γῆ τῆς ψυχῆς μας.

   Κάνε ἀκάθεκτη ἐπίθεση ἐναντίον τῆς φιλαυτίας σου, γιατὶ αὐτὴ εἶναι ἡ ρίζα κάθε κακοῦ ποὺ συμβαίνει μέσα σου. Ἂν μποροῦσες νὰ δεῖς καθαρά, θὰ διέκρινες ἀμέσως, ὅτι ἐμεῖς οἱ ἴδιοι εἴμαστε ὑπεύθυνοι γιὰ τὸ κακὸ αὐτό, ἐπειδὴ δὲν θέλουμε νὰ καταλάβουμε πὼς στὴν πραγματικότητα ὁ πόλεμος ἐναντίον τῆς φιλαυτίας εἶναι ὅ,τι καλύτερο γιὰ τὴ σωτηρία μας. Ἐπειδὴ ὅμως εἶσαι φίλαυτος, γι᾿ αὐτὸ δὲν στρέφεις μέσα σου τὸ βλέμμα σου. Μόνο περιποιεῖσαι τὸν ἑαυτό σου· γι᾿ αὐτὸ εἶναι τόσο στενὸς ὁ ὁρίζοντάς σου. Ἡ ἀγάπη σου εἶναι περιορισμένη σὲ σένα τὸν ἴδιο. Ἐλευθέρωσέ την καὶ θὰ δεῖς ὅτι τὸ κακὸ θὰ φύγει ἀπὸ μέσα σου.

   Πίεσε τὴν βλαβερὴ μαλθακότητά σου καὶ τὴν ἐπιθυμία σου νὰ ζεῖς μὲ ραθυμία. Χτύπα την σκληρὰ ἀπ᾿ ὅλες τὶς μεριές. Κατάπνιξε τὴν ἐπιθυμία σου γιὰ ἁμαρτωλὲς ἀπολαύσεις. Μὴ τὴν ἀφήνεις νὰ ἀναπνεύσει. Μάθε νὰ εἶσαι αὐστηρὸς στὸν ἑαυτό σου καὶ τὶς κακές του ἐπιθυμίες.

   Ὅλα ἀποκτοῦν δύναμη μὲ τὴ συχνὴ ἐπανάληψη, ὅμως πεθαίνουν, ὅταν δὲν τοὺς δίνεται τροφή. Πρόσεξε ἐπίσης πολὺ μήπως κλείνεις βέβαια τὴν πόρτα στὰ μεγάλα κακά, ἀλλὰ ἀφήνεις συγχρόνως ἀνοιχτὰ τὰ παράθυρα γιὰ νὰ ξαναγλιστρήσει μέσα σου ἡ κακὴ συνήθεια μὲ ἄλλη μορφή.

   Τί θὰ σὲ ὠφελήσει π.χ. ἂν ἀρχίζεις νὰ κοιμᾶσαι σὲ σκληρὸ κρεβάτι κι ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριὰ βαριέσαι νὰ κάνεις μιὰ μικροεξυπηρέτηση; Ἢ τί πετυχαίνεις ἂν κόβεις τὸ τσιγάρο, ἀλλὰ ἀφήνεις ἀχαλίνωτη τὴ γλώσσα σου; Ἢ δὲν εἶσαι φλύαρος, ἀλλὰ διαβάζεις ἐρεθιστικὰ μυθιστορήματα; Ἢ δὲν διαβάζεις μυθιστορήματα τῆς κακιᾶς ὥρας, ἀλλὰ ἀφήνεις ἀδέσποτη τὴ φαντασία σου νὰ τρέχει ἐδῶ κι ἐκεῖ; Ὅλα αὐτὰ εἶναι κατὰ βάθος διαφορετικὲς ὄψεις τοῦ ἴδιου φαινομένου, δηλαδὴ τῆς ἀχόρταγης ἐπιθυμίας σου νὰ ἱκανοποιήσεις τὴν ἀνάγκη ἀπολαύσεων ἐγωιστικῶν.

   Εἶναι ἀνάγκη λοιπὸν νὰ προχωρήσεις μέσα σου καὶ νὰ ξεριζώσεις τὴν κακὴ ἐπιθυμία σου γιὰ νὰ προχωρεῖς καλά, γιὰ νὰ αἰσθάνεσαι καλὰ γιὰ νά ᾿σαι εὐχαριστημένος. Πρέπει νὰ μάθεις νὰ ἀγαπᾶς τὸν κόπο, τὴν κούραση, τὸν πόνο, τὴ δυσκολία. Ἔχεις καθῆκον νὰ ἐφαρμόζεις τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου· νὰ μὴ ματαιολογεῖς, νὰ μὴ κομψεύεσαι, νὰ ἀκοῦς τοὺς πνευματικούς σου ὁδηγούς, νὰ μὴν ἐπιτρέπεις νὰ σὲ κυριεύουν σαρκικὲς ἐπιθυμίες, νὰ μὴ θυμώνεις, κ.ο.κ. Ὅλες αὐτὲς οἱ ἐντολὲς δὲν μᾶς δόθηκαν χωρὶς λόγο, οὔτε πρέπει νὰ τὶς παραθεωροῦμε σὰν νὰ μὴν ὑπῆρχαν καθόλου. Μᾶς δόθηκαν γιὰ νὰ τὶς ἐκτελοῦμε. Διαφορετικὰ δὲν θὰ μᾶς καλοῦσε ὁ Κύριος νὰ τὶς ἐφαρμόσουμε. «Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν» εἶπε (Ματθ. ιστ΄ 24) καὶ ἀφήνει τὸ ζήτημα στὴν ἐλεύθερη ἐκλογὴ τοῦ καθενὸς καὶ στὴν προσωπική του προσπάθεια.

* Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸ θαυμάσιο βιβλίο τοῦ Tito Colliander (Τίτο Κολλίαντερ) «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ». (Μετάφραση ἀπὸ τὸ Σουηδικό: μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτου Εὐσεβίου Βίττη.)

* Ὁ ὀρθόδοξος Φινλανδὸς συγγραφέας Tito Colliander (Τίτο Κολλίαντερ) γεννήθηκε στὴν Ἁγία Πετρούπολη τὸ 1904, ἔλαβε καλλιτεχνικὴ ἐκπαίδευση καὶ ὁ γυιός του Σέργιος ἔγινε ὀρθόδοξος ἱερέας. Ἔγραψε καὶ δημοσίευσε διάφορα βιβλία ποὺ τὸν ἔκαναν διάσημο μὲ πιὸ γνωστὸ τὸ «Ὁ δρόμος τῶν ἀσκητῶν» (Asketernas vӓg) ποὺ δημοσιεύθηκε γιὰ πρώτη φορὰ στὰ σουηδικά. Στὴν ἴδια γλῶσσα ἐπίσης μετέφρασε τὴν Θεία Λειτουργία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου καὶ τὸν Ἀκάθιστο Ὕμνο. Πέθανε στὶς 21 Μαΐου 1989 καὶ τάφηκε στὸ ὀρθόδοξο νεκροταφεῖο στὸ Ἐλσίνκι.