Εἶπε Γέρων…
Ἡ βία (σ.σ.: δηλ. ἡ
πίεση, ἡ καταβολὴ μέγιστης προσπάθειας),
ἡ ἀχώριστη σύντροφος τοῦ Μοναχοῦ, τὰ κάνει ὅλα κατορθωτά, λέγει ἕνας
Γέροντας. Ὅποιος τὴν ἀποχωρίζεται δὲν
ξέρω ἂν ἐξακολουθεῖ νὰ παραμένει Μοναχός.
Λένε
πὼς ἡ ὁσία Σάρρα ἡ Ἀσκήτρια, ἔμενε σὲ μιὰ σπηλιὰ κοντὰ στὶς ὄχθες τοῦ ποταμοῦ
Νείλου καὶ στὸ διάστημα τῶν ἑξῆντα χρόνων ποὺ ἀσκήτευε ἐκεῖ, δὲν πρόλαβε οὔτε
μιὰ φορὰ νὰ δεῖ τὸ μεγάλο ποτάμι.
Ἡ
συνείδηση τοῦ ἀνθρώπου μοιάζει μὲ πηγή, λέγουν οἱ Πατέρες, ποὺ ὅσο
βαθύτερα τὴν σκάβεις, τόσο περισσότερο καθαρίζει. Ἂν ὅμως τὴν σκεπάσεις μὲ
χώματα, σὲ λίγο καιρὸ θὰ χαθεῖ.
Ἀρκεῖ
λίγος χρόνος βαθειᾶς συντριβῆς γιὰ νὰ βρεῖ ἡ ψυχὴ τὸν δρόμο
τῆς σωτηρίας.
Μὴ συνηθίζεις νὰ
ταπεινολογεῖς, συμβουλεύει κάποιος
Γέροντας, ἀλλὰ νὰ ταπεινοφρονεῖς. Χωρὶς ταπείνωση δὲν μπορεῖς νὰ προοδεύσεις στὰ
πνευματικὰ καὶ νὰ τηρεῖς τὸ Θεῖο θέλημα.