Κάθε θλίψη ἐλέγχει τὴν ροπὴ τοῦ θελήματος
Ἁγίου Μάρκου τοῦ Ἀσκητοῦ*
Ὅπως ἡ κατὰ Θεὸν ἐργασία λέγεται ἀρετή,
ἔτσι καὶ ἡ ἀπροσδόκητη θλίψη λέγεται πειρασμός.
Ὁ Θεὸς πείραζε τὸν Ἀβραάμ1, δηλαδὴ τὸν στενοχωροῦσε πρὸς τὸ συμφέρον του κι ὄχι γιὰ νὰ μάθει τὶ εἴδους ἦταν, γιατὶ τὸν γνώριζε Ἐκεῖνος ποὺ γνωρίζει τὰ πάντα καὶ πρὶν ἀπὸ τὴν ὕπαρξή τους. Ἤθελε νὰ τοῦ δώσει ἀφορμὲς γιὰ τὴν τέλεια πίστη.
Κάθε θλίψη ἐλέγχει
τὴν ροπὴ τοῦ θελήματος, ἂν κλίνει στὰ δεξιὰ ἢ στὰ ἀριστερά. Γι’ αὐτὸ ἡ θλίψη
ποὺ μᾶς συμβαίνει λέγεται πειρασμός, ἐπειδὴ παρέχει πείρα, δηλαδὴ φανερώνει στὸν
θλιβόμενο τὰ κρυφὰ θελήματά του.
Ὁ
φόβος τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀναγκάζει νὰ πολεμοῦμε
τὴν κακία. Ὅταν ἐμεῖς πολεμοῦμε, τὴν πολεμεῖ2 ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ
τὴν ἀφανίζει.
* «ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ
τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν», τόμος Α΄, Τὰ 226
κεφάλαια Περὶ τῶν οἰομένων ἐξ ἔργων δικαιοῦσθαι (περὶ αὐτῶν ποὺ νομίζουν ὅτι
δικαιώνονται ἀπὸ τὰ ἔργα τους), 202 (σβ΄), 203 (σγ΄), 204 (σδ΄) καὶ 205
(σε΄).
1. Γέν.
κβ΄ 1 κ.ἑξ.
2. Ἀλλοῦ γράφεται ἀναιρεῖ.