Ἡ Ἄσκησις
Σχεδία εἶν’ ἡ ἄσκησις καὶ λέμβος σωτηρίας
ποὺ μέσ’ στὸ πέλαγος αὐτὸ τοῦ βίου τὸ δεινὸν
μεσ’ στ’ ἀφρισμένα κύματα τῆς μυσαρᾶς κακίας
μᾶς σώζει αὐτὴ στὴν ποθητὴ ἀκτὴ τῶν Οὐρανῶν.
Τὸ εἶπ’ ὁ Ὅσιος Σεραφείμ, ὁ θαυμαστός, ὁ μέγας
ποὺ ἔψαυσε1, ἔτι ἐν σώματι, τοῦ Οὐρανοῦ τὰς
στέγας.
(«Τὰ ποιήματα τοῦ καλόγερου», τόμος Β΄,
Ἀθῆναι 1973, σελ. 185.)
1. ἔψαυσε:
ἄγγιξε, ψηλάφησε.