Βλέπουμε ἀκόμη καὶ τὸν ἐχθρό μας ὡραῖο
Ἕνας
μῦθος ἀναφέρει ὅτι ὑπάρχει σὲ κάποιο μέρος τοῦ κόσμου μιὰ μαγικὴ λίμνη, ποὺ
κάθε πρᾶγμα μέσα στὰ νερά της μοιάζει σὰν χρυσό. Τὰ χόρτα, τὰ βότσαλα, τὰ
ὑδρόβια φυτὰ ποὺ βρίσκονται μέσα της, δίνουν τὴν ἐντύπωση ὅτι εἶναι ἀπὸ μάλαμα.
Ἔξω ὅμως ἀπὸ τὸ νερὸ τῆς λίμνης αὐτῆς ὅλα αὐτὰ παίρνουν τὸ φυσικό τους χρῶμα.
Καὶ ἡ χριστιανικὴ ἀγάπη εἶναι σὰν τὸ νερὸ
τῆς λίμνης αὐτῆς. Μέσα στὴν ἀτμόσφαιρα τῆς ἀγάπης αὐτῆς βλέπουμε ἀκόμη καὶ τὸν ἐχθρό μας ὡραῖο!
Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ψιχία ἀπὸ τῆς τραπέζης», συλλογὴ Κ. Κούρκουλα, Ἀθήνα 1973.