Ἡ ἐλεημοσύνη

Ἡ ἐλεημοσύνη

(Ἡ φιλοξενία τοῦ πατριάρχου Ἀβραάμ)

Ἀπὸ τὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ*

   Καί τό τέταρτον νόημα εἶναι νά δίδετε ἐλεημοσύνην εἰς τούς πτωχούς καί νά παρηγορᾶτε τούς ξένους καί νά τούς δίνετε ψωμί νά τρώγουσιν καί νά γευματίζουν καί ἀπό κανένα κομμάτι ψωμί καί νά πηγαίνουσιν εἰς τήν ὥραν καλήν τους.

     Διότι ἀκούομεν, ἀδελφοί μου, ὁπού λέγει ἡ Παλαιά Διαθήκη, ὅτι ὁ πατριάρχης Ἀβραάμ δέν εἶχεν υἱόν διά νά κληρονομήσῃ τόν βίον του, καί εἶχε παράπονον πολύ. Καί τί κάμνει ὁ εὐλογημένος; Βάνει καί κτίζει ἕνα σπίτι καί ἀνοίγει τρεῖς θύρας καί ἔβαλε ψωμᾶν καί ἐζύμωνεν, καί ὅσοι ἄνθρωποι ἐδιάβαινον, ὅλους τούς ἐφίλευεν (φιλοξενοῦσε). Καί εἶχε συνήθειαν, κάθε ἡμέραν, ἄν ἴσως δέν ἐπήγαινεν ξένος νά φάγῃ ψωμί, μήτε ὁ Ἀβραάμ δέν ἔτρωγεν. Καί ὅσον ἔδιδε τήν ἐλεημοσύνην περισσότερον αὔξανε ὁ βίος του.

     Ὁ διάβολος, ὁπού φθονεῖ πάντοτε, τί κάμνει ὁ τρισκατάρατος; Πηγαίνει καί σχηματίζεται ὡσάν ζητιάνος εἰς τίς στράτες ὁπού ἐπήγαιναν οἱ ἄνθρωποι εἰς τό σπίτι τοῦ Ἀβραάμ· καί ὅποιος ἐπήγαινε, τοῦ ἔλεγεν ὁ διάβολος: “Ποῦ πηγαίνεις, ἀδελφέ;’’ Ἐκεῖνος ἔλεγεν τήν ἀλήθειαν, καί τόν ἐμπόδιζεν ὁ διάβολος. Ἔλεγεν: “Εἶμαι ἕνας πτωχός, καί ἄκουσα πώς ἐδῶ εἰς τήν χώραν Μαβρῆν εἶναι ἕνας μέγας ἄνθρωπος, Ἀβραάμ τό ὄνομά του, καί μοῦ εἶπαν δίδει ἐλεημοσύνη καί εἶναι φιλόξενος πολύ· καί ἦλθα ὁ δύστηνος (δύστυχος) νά μέ κυβερνήσῃ (νά μοῦ δώσῃ) τίποτας, καί ἡ τύχη μου, τό κακόν ριζικό μου, δέν ἐπρόφθασε νά μοῦ δώσῃ καί ἐμένα. Ἐπῆγα σήμερα εἰς τό σπίτι τοῦ Ἀβραάμ καί ἐζήτησα ἕνα κομμάτι ψωμί, καί ἀπό τήν πολλήν ἐλεημοσύνην ὁπού ἔδιδεν ὁ καημένος, ἐπτώχυνεν πολύ, καί μήτε ψωμί τόν ἔλαχεν μήτε στάμνα μέ νερόν· καί ἦτον ὁ ἄνθρωπος θυμωμένος ἀπό τήν πολλήν πτωχείαν ὁπού τόν ἦλθεν, καί ἐσηκώθη ἐπάνω καί μέ ἐξύλισεν τόσον, ὁπού ἐμαζώχθηκεν ὅλος ὁ μαχαλᾶς (συνοικία), οἱ ἄνθρωποι, καί μέ ἐγλύτωσαν· καί εἶμαι ἄῤῥωστος ἀπό τόν δαρμόν, καί μή πᾶτε κανένας’’. Καί ἀκούοντας οἱ ἄνθρωποι δέν ἐπῆγαν κανένας τρεῖς ἡμέρας. Καί ὁ Ἀβραάμ δέν ἔφαγε τρεῖς ἡμέρας μήτε ψωμί μήτε νερόν ἔπιεν αὐτός καί ἡ Σάῤῥα, διατί ἐλυποῦνταν πῶς ἔγινεν αὐτό, καί δέν ἐπήγαινεν κανένας ἄνθρωπος νά φάγῃ ψωμί· καί προσκυνοῦσαν καί παρακαλοῦσαν μέ ὅλην τήν καρδίαν τους καί ἔλεγον:

     “Πιστεύομεν εἰς σέ Θεέ Πατέρα, ὁπού ἔκαμες τόν οὐρανόν, τήν γῆν, τήν θάλασσαν, τόν ἥλιον, τά ἄστρα καί κυβερνᾷς ὅλα τά στοιχεῖα, τά ὅσα βλέπουν τά ὀμμάτιά μας, καί τά ὅσα δέν βλέπομεν, καί ὁρίζεις καί τίς ψυχές ἀπό τούς ἀνθρώπους· παρακαλοῦμέν σε, Θεέ μας, νά μή μᾶς ἀφήσῃς ὑστερημένους, ἀλλά πρόσταξε ἀνθρώπους, νά ἔλθουν εἰς τό σπίτι μας, νά τούς φιλεύσωμεν καί νά τούς δίδωμεν καί ἐλεημοσύνην, διά νά τό εὕρωμεν εἰς τόν οὐρανόν, ὅτι εἴμαστε ἄτεκνοι, καί θά μαλώνουσιν οἱ συγγενεῖς μας καί οἱ γείτονές μας’’. Αὐτά ἔλεγε ὁ εὐλογημένος Ἀβραάμ καί ἡ Σάῤῥα. Καί ὤ τοῦ θαύματος! Ὁ Θεός, ὁπού ἀγαπᾷ τόν ἀγαπῶντα αὐτόν καί δέν τόν ἀφήνει λυπημένον, τί κάμνει; Καθώς ἐκάθονταν ὁ Ἀβραάμ ἔμπροσθεν εἰς τήν θύραν καί ἡ Σάῤῥα εἰς τήν ἄλλην θύραν καί ἐκοίταζον ἴσως περάσῃ τις νά τόν κράξουν νά φάγῃ ψωμί διά νά φάγωσιν καί αὐτοί, βλέπουσιν τρεῖς νέους πολύ ὡραίους, ὁπού ἔρχονται πρός αὐτούς, καί εἰσῆλθαν εἰς τόν οἶκον ἀπό τάς τρεῖς θύρας, καί μέσα ἕνας ἐφαινόταν καί ἀπό τήν πολλήν τους χαράν εἶπον ἀναμεταξύ τους: “Ἀκόμα μᾶς ἀγαπᾷ ὁ Θεός, καί ἄς σφάξωμεν τό καλλίτερον καί παχύτερον μοσχάρι. Καί εὐθύς τό ἔσφαξαν καί τό ἔβαλαν μέσα εἰς τόν φοῦρνον νά ψηθῇ, καί μάνα τοῦ μόσχου ἐρχόταν ὁλόγυρα στόν φοῦρνον καί ἐφώναζεν, καί μετ᾿ ὀλίγον ἔπαυσεν ἡ μόσχα, καί βλέπουν ἐβύζαινεν ὁ μόσχος. Κοιτάζουσι μέσα εἰς τό ἀγγεῖον, καί ἦτο γεμᾶτον φαγητόν· καί ἐθαύμασαν. Καί ἐπῆγεν ὁ Ἀβραάμ νά ὁμιλήσῃ μέ τούς νέους, καί ὁμιλῶντας τοῦ εἶπον οἱ νέοι: “Ἀπό τώρα καί στό ἑξῆς χαρά θέλεις ἔχει, Ἀβραάμ, καί θέλεις γεννήσει υἱόν, τόν Ἰσαάκ. Καί ἐπῆγε νά ἑτοιμάσῃ τράπεζαν, διά νά τούς φιλεύσῃ, καί γυρίζοντας δέν τούς ηὗρεν· καί ἐστοχάσθηκεν, ὅτι ὁ Θεός ἐφάνη, καί ἀσπάζονταν καί καταφιλοῦσε τόν τόπον, ὁπού ἐκάθονταν οἱ νέοι, καί ἦτον ἡ Τριάς, ὁ Θεός.

     Βλέπετε καί ἀκούετε, ἀδελφοί μου, τό θαῦμα καί τό ἀκούετε ἕως τήν σήμερον. Ὁμοίως νά κάμετε καί ἐσεῖς, ἀδελφοί μου, ἄν θέλετε νά ἔλθῃ ὁ Θεός εἰς τά σπίτια σας καί νά αὐξάνῃ ὁ βίος σας…

*Ἐκ τῆς Η΄ Διδαχῆς.