Σὰν θἄρθει…
Σὰν θἄρθει ἡ ὥρα κ᾿ ἡ στιγμή,
ποὺ δίχως ἔνδυμ’ ἀρετῆς,
θὰ στέκω μπρὸς στὸ Βῆμα Σου
τὸ φοβερὸ καὶ τ᾿ Ἅγιο·
θέλω ἕνα λόγο νὰ
μοῦ εἰπεῖς·
ἂς
εἶν᾿ μιὰ φράση ν᾿ ἀκουσθεῖ,
μονάχα
μία: «Ὅτι ἠγάπησας πολύ…
ἀφέωνταί σου αἱ ἁμαρτίαι»*.
________________
* Λουκ. ζ΄ 47-48.
ἱερομ. Ν.Δ.Κ.
(Ἀπ’ τὴ ποιητικὴ συλλογὴ «ΠΝΟΕΣ»)