Ἀρχὴ τῆς μελλούσης ἀναστάσεως…
Ἁγίου
Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου*
Νὰ
μὴ κλαῖμε τοὺς ἀποθαμένους, ἀλλ᾿ αὐτοὺς ποὺ ἔζησαν μέχρι τέλους κακοὶ κι
ἀμετανόητοι.
Ἐπειδὴ κι ὁ γεωργός, δὲν θρηνεῖ ὅταν βλέπει τὸν
σπόρο του νὰ σαπίζει.
Ὅσο τὸν βλέπει νὰ παραμένει στὴν γῆ ἄσπαρτος, φοβᾶται καὶ τρέμει.
Ὅταν ὅμως σπαρεῖ καὶ σαπίσει, χαίρεται.
Διότι ἡ ἀποσύνθεση
τοῦ σπόρου στὸ χῶμα εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς
μελλούσης ἀναστάσεως.
Ἔτσι κ’ ἐμεῖς, τότε πρέπει νὰ χαιρόμαστε, ὅταν γκρεμιστεῖ τὸ φθαρτό μας σπίτι, ὅταν
ταφεῖ ὁ ἄνθρωπος στὴν γῆ.
* Ε.Π.Ε. 18α, 688.