Ὁ θρυλικὸς Δαβάκης
Στὸ
Ἑπταχώρι τῆς Πίνδου εἶχε στήσει τὸ στρατηγεῖο του ὁ θρυλικὸς Δαβάκης. Ἄγρυπνος
στὸ γραφεῖο του παρακολουθοῦσε τὴν ἐξέλιξη τῶν ἐπιχειρήσεων στὴν Πίνδο. Κάποια
στιγμή, διαπίστωσε μιὰ παράλειψη στὴν ἐκτέλεση τῶν ἐντολῶν του. Ἐκρηκτικὸς ὅπως
ἦταν, ξεστόμισε μιὰ βαρειὰ βλαστήμια.
«Παναγιά μου, –εἶπε
ντροπιασμένος ὁ γενναῖος ἀξιωματικὸς–
ὑπόσχεση δίνω ἀπόψε, δὲν θὰ ξαναβλαστημήσω. Ὄχι!
Καὶ ἐξέδωκε ἡμερησία διάταξη, στὴν ὁποία
ἐπέβαλε ποινή, τιμωρία στὸν ἑαυτό του. Τρεῖς
ἡμέρες, ὁ Δαβάκης νηστικός!
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Μικρὲς κι’ Ὠφέλιμες Διηγήσεις», Β΄
ἔκδοση, βελτιωμένη & ἐπηυξημένη.)