Εἶπε Γέρων…
Ἂν δὲν νοιώθεις ποτὲ νὰ κατανύγεται ἡ ψυχή σου, ὅταν προσεύχεσαι ἢ ὅταν μελετᾶς τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, ἔλεγε σ᾿ ἕναν νέον κάποιος Γέροντας, πρέπει νὰ γνωρίζεις πὼς πάσχεις ἢ ἀπὸ κενοδοξία ἢ ἀπὸ φιληδονία. Αὐτὰ τὰ δύο θηρία διώχνουν ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο τὴν κατάνυξη.
Ἡ ὑπερβολικὴ τόλμη καὶ καταφρόνηση τῶν κινδύνων γεννῶνται ἢ ἀπὸ μεγάλη πίστη στὸν Θεὸ ἢ ἀπὸ τὴν σκληροκαρδία τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ τὴν σκληροκαρδία ἀκολουθεῖ ἀπαραιτήτως ἡ ὑπερηφάνεια, τὴν πίστη ὅμως (τὴν ἀκολουθεῖ) ἡ ἀληθινὴ ταπείνωση.
Ἂν ποτὲ συκοφαντηθεῖς, γράφει ὁ ὅσιος Ἐφραὶμ ὁ Σῦρος, καὶ ἀποκαλυφθεῖ ἡ ἀθωότητά σου, μὴν ὑψηλοφρονήσεις. Δούλευε τὸν Κύριό σου μὲ ταπείνωση καὶ εὐχαρίστησέ Τον, ποὺ σὲ λύτρωσε ἀπὸ τὶς συκοφαντίες τῶν ἀνθρώπων, γιὰ νὰ τηρεῖς πιστὰ τὶς ἐντολές Του.
Μὴ σκέπτεσαι καὶ μὴν ἐπιχειρεῖς πράξεις ἄσκοπες, ποὺ δὲν γίνονται κατὰ Θεόν. Ὅποιος βαδίζει ἄσκοπα, ματαιοπονεῖ. Ὅταν ὁ νοῦς λησμονεῖ τὸν κατὰ Θεὸν σκοπό, τὸ ἔργο τῆς ἀρετῆς δὲν ὠφελεῖ τὴν ψυχή, γράφει ὁ ἀββᾶς Μᾶρκος.