ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ τῆς ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ
(Πράξ. ια΄ 19 – 30)
«Ἐν
ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, διασπαρέντες οἱ ἀπόστολοι ἀπὸ τῆς θλίψεως τῆς γενομένης ἐπὶ
Στεφάνῳ διῆλθον ἕως Φοινίκης καὶ Κύπρου καὶ Ἀντιοχείας, μηδενὶ λαλοῦντες τὸν λόγον
εἰ μὴ μόνον Ἰουδαίοις.
Ἦσαν
δέ τινες ἐξ αὐτῶν ἄνδρες Κύπριοι καὶ Κυρηναῖοι, οἵτινες εἰσελθόντες εἰς Ἀντιόχειαν
ἐλάλουν πρὸς τοὺς Ἑλληνιστάς, εὐαγγελιζόμενοι τὸν Κύριον Ἰησοῦν.
καὶ
ἦν χεὶρ Κυρίου μετ’ αὐτῶν, πολύς τε ἀριθμὸς πιστεύσας ἐπέστρεψεν ἐπὶ τὸν Κύριον.
Ἠκούσθη δὲ ὁ λόγος εἰς τὰ ὦτα τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις περὶ αὐτῶν, καὶ ἐξαπέστειλαν Βαρνάβαν διελθεῖν ἕως Ἀντιοχείας·
ὃς
παραγενόμενος καὶ ἰδὼν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐχάρη, καὶ παρεκάλει πάντας τῇ προθέσει
τῆς καρδίας προσμένειν τῷ Κυρίῳ,
ὅτι
ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καὶ πίστεως· καὶ προσετέθη ὄχλος ἱκανὸς
τῷ Κυρίῳ.
ἐξῆλθε
δὲ εἰς Ταρσὸν ὁ Βαρνάβας ἀναζητῆσαι Σαῦλον, καὶ εὑρὼν αὐτὸν ἤγαγεν αὐτὸν εἰς Ἀντιόχειαν.
ἐγένετο
δὲ αὐτοὺς ἐνιαυτὸν ὅλον συναχθῆναι ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ καὶ διδάξαι ὄχλον ἱκανόν,
χρηματίσαι τε πρῶτον ἐν Ἀντιοχείᾳ τοὺς μαθητὰς Χριστιανούς.
Ἐν
ταύταις δὲ ταῖς ἡμέραις κατῆλθον ἀπὸ Ἱεροσολύμων προφῆται εἰς Ἀντιόχειαν·
ἀναστὰς
δὲ εἷς ἐξ αὐτῶν ὀνόματι Ἄγαβος ἐσήμανε διὰ τοῦ Πνεύματος λιμὸν μέγαν μέλλειν ἔσεσθαι
ἐφ’ ὅλην τὴν οἰκουμένην· ὅστις καὶ ἐγένετο ἐπὶ Κλαυδίου Καίσαρος.
τῶν
δὲ μαθητῶν καθὼς ηὐπορεῖτό τις, ὥρισαν ἕκαστος αὐτῶν εἰς διακονίαν πέμψαι τοῖς
κατοικοῦσιν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἀδελφοῖς·
ὃ
καὶ ἐποίησαν ἀποστείλαντες πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους διὰ χειρὸς Βαρνάβα καὶ Σαύλου.»
Στὶς ἡμέρες
ἐκεῖνες, οἱ Ἀπόστολοι, ποὺ
εἶχαν διασκορπισθεῖ, ἕνεκα τοῦ διωγμοῦ ἐξ αἰτίας τοῦ Στεφάνου, πέρασαν ἕως τὴν
Φοινίκη καὶ τὴν Κύπρο καὶ τὴν Ἀντιόχεια καὶ δὲν κήρυτταν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, παρὰ
μόνο στοὺς Ἰουδαίους, (ἐπειδὴ δὲν εἶχαν ἐννοήσει ἀκόμη ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο
προοριζόταν καὶ γιὰ τοὺς ἐθνικούς).
Μερικοὶ δὲ ἀπὸ αὐτοὺς ἦσαν Ἰουδαῖοι τὴν
καταγωγή, γεννημένοι ὅμως στὴν Κύπρο καὶ τὴν Κυρήνη τῆς Λιβύης. Αὐτοί, ὅταν ἦλθαν
στὴν Ἀντιόχεια, δίδασκαν πρὸς τοὺς Ἑλληνιστὲς Ἑβραίους, κηρύττοντας τὸ Εὐαγγέλιο
τῆς σωτηρίας διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Καὶ τὸ χέρι τοῦ Κυρίου ἦταν μαζί τους κι ἔτσι
μὲ τὴν θεία δύναμη πολὺς ἀριθμὸς ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους αὐτοὺς ἑλληνιστὲς ἐπέστρεψε
στὸν Κύριο.
Ἔφτασε δὲ στὰ αὐτιὰ τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων
ἡ πληροφορία αὐτὴ γιὰ τὴν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου κι ἔστειλαν τὸν Βαρνάβα νὰ πάει
ἕως τὴν Ἀντιόχεια.
Αὐτός, ὅταν ἦλθε καὶ εἶδε τὴν χάρη καὶ τὴν εὐλογία
αὐτὴ τοῦ Κυρίου, χάρηκε πάρα πολύ, παρακαλοῦσε δὲ καὶ παρακινοῦσε ὅλους αὐτούς,
ποὺ εἶχαν πιστεύσει, νὰ μένουν μὲ ὅλη τους τὴν καρδιὰ πιστοὶ καὶ ἀφοσιωμένοι στὸν
Κύριο.
(Δοκίμασε αὐτὴ τὴν πνευματικὴ χαρὰ κι ἀγαλλίαση
ὁ Βαρνάβας), διότι ἦταν ἄνθρωπος ἀγαθός, γεμᾶτος Πνεῦμα Ἅγιο καὶ πίστη. Καὶ ἀπὸ
τὴν διδασκαλία καὶ τὸ παράδειγμα τοῦ Βαρνάβα προσετέθη πολὺς λαὸς στὴν Ἐκκλησία
τοῦ Κυρίου.
Πῆγε δὲ ὁ Βαρνάβας στὴν Ταρσό, γιὰ νὰ ζητήσει
τὸν Παῦλο ὡς βοηθό του. Κι ἀφοῦ τὸν βρῆκε, τὸν ἔφερε στὴν Ἀντιόχεια.
Κι ἐπὶ ἕνα ὁλόκληρο ἔτος οἱ δύο αὐτοὶ Ἀπόστολοι
συμμετεῖχαν στὶς συγκεντρώσεις τῶν πιστῶν τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας καὶ δίδασκαν πλῆθος
πολύ. Ἐκεῖ δὲ στὴν Ἀντιόχεια, γιὰ πρώτη φορά, ὀνομάσθηκαν οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ,
Χριστιανοί.
Τὶς ἡμέρες αὐτὲς ἦλθαν στὴν Ἀντιόχεια ἀπὸ τὰ
Ἱεροσόλυμα μερικοὶ προφῆτες.
Ἕνας ἀπὸ αὐτούς, ὀνόματι Ἄγαβος, σηκώθηκε καί,
φωτισμένος ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, προανήγγειλε ὅτι ἔμελλε νὰ γίνει μεγάλη πεῖνα σὲ
ὅλη τὴν οἰκουμένη. Αὐτὴ δὲ ἡ πεῖνα ἔγινε πράγματι ἐπὶ τῆς αὐτοκρατορίας τοῦ
Κλαυδίου Καίσαρος.
Ὅλοι οἱ Χριστιανοί, ἀνάλογα ἕκαστος μὲ τὶς οἰκονομικές
του δυνατότητες, ἀποφάσισαν νὰ στείλουν βοηθήματα γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση τῶν ἀδελφῶν,
ποὺ κατοικοῦσαν στὴν Ἰουδαία.
Αὐτὸ πράγματι καὶ τὸ ἔκαμαν κι ἔστειλαν μὲ τὸν
Βαρνάβα καὶ τὸν Σαῦλο τὶς εἰσφορές τους πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους τῆς Ἐκκλησίας τῶν
Ἱεροσολύμων.