Ὁ ἅγιος καὶ δίκαιος Εὐδόκιμος

Ὁ ἅγιος καὶ δίκαιος Εὐδόκιμος

Ἑορτάζει τὴν λα΄ (31η) Ἰουλίου.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*

Τὸν θεῖον Εὐδόκιμον, ᾧ βίος γέλως

Τὸ θεῖον εὐδόκησεν ἐκστῆναι βίου.

Δέχνυται Εὐδόκιμον πρώτῃ τάφος ἐν τριακοστῇ.

   Τοῦτος ὁ μακάριος ἦταν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Θεοφίλου τοῦ εἰκονομάχου, ἐν ἔτει ωκθ΄ (829), καταγόταν δὲ ἀπὸ γονεῖς εὐγενεῖς καὶ λαμπροὺς κατὰ τὴν ζωή, διότι ἦσαν πατρικοὶ καὶ ὀρθόδοξοι, Βασίλειος καὶ Εὐδοκία ὀνομαζόμενοι, καὶ καταγόμενοι ἀπὸ τὴν Καππαδοκία. Κ’ ἐπειδὴ αὐτοὶ καλῶς ἀνέθρεψαν καὶ ἐκπαίδευσαν τὸν γυιό τους ἐτοῦτον Εὐδόκιμο, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ βασιλεὺς Θεόφιλος τὸν τίμησε μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ Κανδιδάτου καὶ τὸν διόρισε στρατοπεδάρχη, πρῶτα μὲν στὴν χώρα τῶν Καππαδοκῶν, κι ἔπειτα σὲ ὅλη τὴν γῆ τῶν Ρωμαίων. Διότι ὄντως ὁ ἅγιος ἦταν ἡ στάθμη τῆς δικαιοσύνης καὶ κανόνας ποὺ φυλάττει κάθε ἰσότητα, κ’ ἔκαμε καθημερινὰ πολλὲς ἐλεημοσύνες σ’ ἐκκλησίες, καὶ βοηθοῦσε σὲ χῆρες κι ὀρφανά, καὶ γιὰ νὰ ποῦμε ἁπλῶς μεταχειριζόταν πᾶν εἶδος ἀρετῆς ὁ ἀοίδιμος. Τέλος, κυριευθεὶς ἀπὸ σωματικὴ ἀσθένεια παρέδωκε τὴν ἁγία ψυχή του εἰς χεῖρας Θεοῦ· οἱ δὲ δοῦλοι του, φυλάττοντας τὴν παραγγελία ποὺ τοὺς ἔδωκε, τὸν ἔθαψαν μαζὶ μὲ τὰ ἐνδύματα καὶ ὑποδήματά του.

   Τοῦτος ὁ ἀοίδιμος δοξάσθηκε παρὰ Θεοῦ μὲ πολλὰ θαύματα, τὰ ὁποῖα τώρα δὲν μποροῦμε ν’ ἀναφέρουμε· καὶ ἡ μὲν τοῦ ἱεροῦ λειψάνου του μετακομιδὴ στὴν Κωνσταντινούπολη ἔγινε κατὰ τὴν ἕκτη τοῦ παρόντος Ἰουλίου, ἡ δὲ κοίμηση αὐτοῦ κατὰ τὴν παροῦσα τριακοστὴ πρώτη τοῦ αὐτοῦ μηνός.

Ταῖς Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 6ος, σελ. 136. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).