Παναγία ἡ Γοργοϋπήκοος
(Ἱερὰ Μονὴ
Δοχειαρίου)
Ἡ γνωστότερη μετὰ τὴν «Πορταΐτισσα» θαυματουργὴ εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Ὄρους εἶναι ἀρχαία τοιχογραφία τῆς Παναγίας ποὺ βρίσκεται ἐξωτερικὰ στὸν ἀνατολικὸ τοῖχο τῆς τράπεζας καὶ πρὸς τὰ δεξιὰ τῆς εἰσόδου της. Τὸ 1664 ὁ τραπεζάρης Νεῖλος, ποὺ περνοῦσε τακτικὰ μπροστὰ ἀπὸ τὴν εἰκόνα κρατῶντας στὸ χέρι ἀναμμένα δαδιὰ γιὰ τὴν ὑπηρεσία του στὴν τράπεζα, ἄκουσε μιὰ φωνὴ νὰ τοῦ λέει τὰ ἑξῆς:
“Νὰ μὴ ξαναπεράσεις ἀπὸ ἐδῶ μὲ
δαδιὰ καπνίζοντας τὴν εἰκόνα μου”.
Ὁ Νεῖλος δὲν ἔδωσε
ἰδιαίτερη σημασία στὴν φωνή, ἡ ὁποία ὅμως σύντομα ξανακούστηκε ἐπιτιμῶντας τὸν
μοναχὸ καὶ ἀφήνοντάς τον τυφλό. Οἱ ἀδελφοὶ ἄρχισαν νὰ περνοῦν μὲ πολλὴ εὐλάβεια
μπροστὰ ἀπὸ τὴν εἰκόνα, τῆς κρέμασαν ἀκοίμητο καντήλι καὶ διέταξαν τὸν νέο
τραπεζάρη νὰ τὴν θυμιάζει καθημερινά.
Ὁ τυφλὸς Νεῖλος
περνοῦσε ὅλο τὸν καιρό του σ᾿ ἕνα στασίδι μπροστὰ στὴν εἰκόνα παρακαλῶντας τὴν
Παναγία νὰ τὸν συγχωρέσει καὶ νὰ τὸν θεραπεύσει, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο κ’ ἔγινε, ὅταν,
γιὰ τρίτη πλέον φορά, ἀκούστηκε φωνὴ ἀπὸ τὴν εἰκόνα, ποὺ πληροφοροῦσε τὸν Νεῖλο
ὅτι ἡ δέησή του εἰσακούστηκε καὶ ὅτι στὴν δική Της μετὰ Θεὸν προστασία καὶ
σκέπη θά ’πρεπε στὸ ἑξῆς νὰ καταφεύγουν γιὰ κάθε τους ἀνάγκη οἱ μοναχοί. Αὐτὴ θὰ
τοὺς ἀκούει γρήγορα γιατὶ τὸ ὄνομά Της εἶναι «Γοργοϋπήκοος».
Πολὺ σύντομα τὸ
θαῦμα αὐτὸ καὶ ἡ ὑπόσχεση τῆς Θεοτόκου ἔγιναν γνωστὰ σ᾿ ὅλο τὸ Ὄρος καὶ ἡ εἰκόνα
Της αὐτὴ ἔγινε παναγιορειτικὸ προσκύνημα. Ὁ διάδρομος κλείστηκε καὶ ἡ εἰκόνα
συμπεριλήφθηκε σὲ παρεκκλήσι ποὺ κτίστηκε πρὸς τὰ δεξιά της. Τὰ θαύματά της εἶναι
ἄπειρα καὶ ὑπεύθυνος “προσμονάριος” ἱερομόναχος ἐξυπηρετεῖ τὶς ἀνάγκες τῶν πολλῶν
προσκυνητῶν.
Ὑπεραγία Θεοτόκε, σῶσον ἡμᾶς!
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ
Ἦχος α΄.
Τῆς ἐρήμου πολίτης…
Ὡς
θεόβρυτον κρήνην τῶν ἀΰλων χαρίτων σου, τὴν θαυματουργόν σου Εἰκόνα, Θεοτόκε πλουτήσαντες,
ἐκ ταύτης τῶν θαυμάτων τὰς ροάς, ἀντλοῦμεν δαψιλῶς ὡς ἐξ Ἐδέμ· σὺ γὰρ
Γοργοϋπήκοος βοηθός, πέλεις τῶν ἐκβοώντων σοι· δόξα τοῖς σοῖς χαρίσμασιν Ἁγνή,
δόξα τῇ παρθενίᾳ σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς σου ἀνεκφράστῳ προνοίᾳ Ἄχραντε.
ΚΟΝΤΑΚΙΟΝ
Ἦχος πλ. δ΄.
Τῇ Ὑπερμάχῳ…
Τῇ
ἀρωγῇ σου Θεοτόκε καταφεύγοντες
Ὡς
εἰς λιμένα γαληνότατον σωζόμεθα
Ἐκ
κινδύνων πολυτρόπων καὶ νοσημάτων·
Σὺ
γὰρ ὤφθης βοηθὸς Γοργοϋπήκοος
Τοῖς
πιστῶς τῇ σῇ Εἰκόνι καταφεύγουσι
Καὶ
βοῶσί σοι, χαῖρε κόσμου ἀντίληψις.
ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΟΝ
Χάριν
ποριζόμενοι ἀληθῆ, ἐκ τῆς σῆς Εἰκόνος, Θεοτόκε, διὰ παντός, ταύτην προσκυνοῦμεν,
καὶ σὲ ὑμνολογοῦμεν, ἡμῶν ὡς προστασίαν, Γοργοϋπήκοε.