ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
τῆς ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ
(Β΄ Πέτρ. α΄ 10 – 19)
«Ἀδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τὴν κλῆσιν
καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι· ταῦτα γὰρ ποιοῦντες οὐ μὴ πταίσητέ ποτε.
οὕτω γὰρ πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμῖν ἡ εἴσοδος
εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Διὸ οὐκ ἀμελήσω ἀεὶ ὑμᾶς ὑπομιμνήσκειν περὶ τούτων, καίπερ εἰδότας καὶ ἐστηριγμένους ἐν τῇ παρούσῃ ἀληθείᾳ.
δίκαιον δὲ ἡγοῦμαι, ἐφ᾿ ὅσον εἰμὶ ἐν τούτῳ τῷ
σκηνώματι, διεγείρειν ὑμᾶς ἐν ὑπομνήσει,
εἰδὼς ὅτι ταχινή ἐστιν ἡ ἀπόθεσις τοῦ
σκηνώματός μου, καθὼς καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἐδήλωσέ μοι.
σπουδάσω δὲ καὶ ἑκάστοτε ἔχειν ὑμᾶς μετὰ τὴν
ἐμὴν ἔξοδον τὴν τούτων μνήμην ποιεῖσθαι.
οὐ γὰρ σεσοφισμένοις μύθοις ἐξακολουθήσαντες ἐγνωρίσαμεν ὑμῖν τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δύναμιν καὶ παρουσίαν, ἀλλ᾿ ἐπόπται γενηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος.
λαβὼν γὰρ παρὰ Θεοῦ πατρὸς τιμὴν καὶ δόξαν
φωνῆς ἐνεχθείσης αὐτῷ τοιᾶσδε ὑπὸ τῆς μεγαλοπρεποῦς δόξης, οὗτός ἐστιν ὁ υἱός
μου ὁ ἀγαπητός, εἰς ὃν ἐγὼ εὐδόκησα, –
καὶ ταύτην τὴν φωνὴν ἡμεῖς ἠκούσαμεν ἐξ οὐρανοῦ
ἐνεχθεῖσαν, σὺν αὐτῷ ὄντες ἐν τῷ ὄρει τῷ ἁγίῳ.
καὶ ἔχομεν βεβαιότερον τὸν προφητικὸν λόγον,
ᾧ καλῶς ποιεῖτε προσέχοντες ὡς λύχνῳ φαίνοντι ἐν αὐχμηρῷ τόπῳ, ἕως οὗ ἡμέρα
διαυγάσῃ καὶ φωσφόρος ἀνατείλῃ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν.»
Ἀπόδοση στὴν νεοελληνική:
Ἀδελφοί, φροντίστε κι ἐργασθεῖτε
περισσότερο, γιὰ νὰ κάμετε σταθερὴ κι ἀκλόνητη πραγματικότητα τὴν κλήση καὶ τὴν
ἐκλογή σας μὲ τὶς ἀρετές. Διότι, ὅταν ἐφαρμόζετε αὐτά, τότε δὲν θ’ ἀποτύχετε καὶ
δὲν θὰ πέσετε.
Γιατὶ ἔτσι θὰ χορηγηθεῖ σὲ σᾶς πλουσιοπάροχα
κι ἀνεμπόδιστα ἡ εἴσοδος στὴν αἰώνια βασιλεία τοῦ Κυρίου μας καὶ Σωτήρα Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
Γι’ αὐτὸ κ’ ἐγὼ δὲν θὰ παραμελήσω νὰ σᾶς τὰ ὑπενθυμίζω
πάντοτε, (γιὰ τὰ ὁποῖα σᾶς ἔγραψα), ἂν καὶ γνωρίζετε καλὰ καὶ εἶσθε στηριγμένοι
στὴν ἀλήθεια, ποὖναι φανερὴ σὲ σᾶς.
Νομίζω δέ, ὅτι εἶναι ὀρθὸ καὶ δίκαιο, ἐφ’ ὅσον
ὑπάρχω καὶ ζῶ ἀκόμη στὸ σῶμα τοῦτο, στὸ ἐπίγειο αὐτὸ σκήνωμα, νὰ σᾶς ξυπνῶ καὶ
νὰ σᾶς κρατῶ προσεκτικοὺς καὶ πρόθυμους μὲ τὴν ὑπόμνηση καὶ ἀνάμνηση αὐτῶν τῶν ἀληθειῶν,
ἀφοῦ γνωρίζω ὅτι, ὅπως μοῦ φανέρωσε ὁ Κύριός
μας Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι σύντομη ἡ ἐκδημία μου ἀπὸ τὸν κόσμο τοῦτο καὶ ἡ ἀπόθεση
τοῦ σώματός μου στὸν τάφο.
Θὰ φροντίσω δὲ (μὲ τὰ θεόπνευστα κείμενα ποὺ
σᾶς ἀφήνω), νὰ διατηρεῖτε πάντοτε τὴν ἀνάμνηση τῶν ἀληθειῶν αὐτῶν καὶ μετὰ τὴν ἐκδημία
μου ἐκ τοῦ κόσμου τούτου.
Γιατὶ ἐμεῖς οἱ Ἀπόστολοι δὲν καταστήσαμε σὲ
σᾶς γνωστὴ τὴν ἄπειρη δύναμη καὶ τὴν ἔνδοξη Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ
Χριστοῦ, ἀκολουθῶντας περίτεχνους μύθους φτιαγμένους μ’ ἐπιτηδειότητα, ἀλλὰ σᾶς
διδάξαμε τὶς μεγάλες αὐτὲς ἀλήθειες, ἐπειδὴ εἴδαμε μὲ τὰ ἴδια μας τὰ μάτια τὴν
μεγαλειότητα Ἐκείνου στὴν ἔνδοξη μεταμόρφωσή του.
Διότι κατὰ τὴν μεταμόρφωση ἔλαβε ἀπὸ τὸν Θεὸ
Πατέρα ὁ Χριστὸς τιμὴ καὶ δόξα, ὅταν ἀκούστηκε γι’ αὐτὸν ἀπὸ τὴν μεγαλοπρεπῆ
δόξα τοῦ Θεοῦ, τέτοια φωνή: Αὐτὸς εἶναι ὁ
Υἱός μου ὁ ἀγαπητός, στὸν ὁποῖον ἐγὼ ἔχω εὐαρεστηθεῖ.
Κι αὐτὴ τὴν φωνὴ ἐμεῖς, ποὺ ἤμασταν μαζί του
στὸ ἅγιο ἐκεῖνο ὄρος (Θαβὼρ) τῆς μεταμορφώσεώς του, τὴν ἀκούσαμε νὰ βγαίνει καὶ
νἄρχεται ἀπὸ τὸν οὐρανό.
Κ’ (ἔπειτα ἀπὸ τὴν ἐπίσημη αὐτὴ μαρτυρία τοῦ
Πατρὸς) ἔχουμε τώρα περισσότερο σταθερὴ κι ἀσφαλῆ τὴν πεποίθησή μας στὶς
προφητεῖες τῆς Π. Διαθήκης (γιὰ τὸν Ἰησοῦ Χριστό). Σ’ αὐτοὺς δὲ τοὺς προφητικοὺς
λόγους καλὰ κάνετε ποὺ προσέχετε, σὰν νἆναι λύχνος ποὺ φωτίζει σὲ σκοτεινὸ καὶ
δύσβατο τόπο, μέχρις ὅτου ὁλοκάθαρο πλέον τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου λάμψει, σὰν σὲ φωτεινὴ
ἡμέρα, κι ὁλόλαμπρος ἀνατείλει στὶς καρδιές σας ὁ νοητὸς ἥλιος τῆς δικαιοσύνης,
ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός.