ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΒ΄
(Α΄ Κορ. ιε΄ 1 – 11)
«Ἀδελφοί,
γνωρίζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε,
δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ
εἰκῆ ἐπιστεύσατε.
παρέδωκα
γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν
κατὰ τὰς γραφάς,
καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτη ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς,
καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα·
ἔπειτα
ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείους μένουσιν ἕως ἄρτι,
τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν·
ἔπειτα
ὤφθη Ἰακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν·
ἔσχατον
δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί.
ἐγὼ
γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος,
διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ·
χάριτι δὲ Θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι· καὶ ἡ χάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴ ἐγενήθη,
ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, οὐκ ἐγὼ δέ, ἀλλ᾿ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σὺν
ἐμοί.
εἴτε
οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύσσομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.»
Ἀπόδοση στὴν νεοελληνική:
Ἀδελφοί, σᾶς ὑπενθυμίζω τὸ Εὐαγγέλιο, ποὺ σᾶς
κήρυξα καὶ ποὺ τὸ παραλάβατε μὲ πίστη, στὸ ὁποῖο καὶ στέκεσθε σταθεροὶ καὶ ἀκλόνητοι,
διὰ τοῦ ὁποίου καὶ βαδίζετε μὲ ἀσφάλεια τὸν
δρόμο τῆς σωτηρίας ἐὰν βέβαια τὸ κρατᾶτε καλά, ὅπως σᾶς τὸ ἔχω διδάξει, ἐκτὸς ἐὰν
ματαίως καὶ ἀνωφελῶς πιστέψατε.
Διότι ἐν πρώτοις παρέδωσα σὲ σᾶς μὲ τὴν
διδασκαλία μου, αὐτὸ ποὺ κ’ ἐγὼ παρέλαβα, ὅτι δηλαδὴ ὁ Χριστὸς ἀπέθανε ἐπὶ τοῦ
σταυροῦ γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, ὅπως εἶχαν προφητεύσει καὶ οἱ Γραφές.
Καὶ ὅτι ἐτάφη καὶ ὅτι ἀναστήθηκε κατὰ τὴν
τρίτη ἡμέρα σύμφωνα μὲ τὶς Γραφές,
καὶ ὅτι παρουσιάσθηκε στὸν Πέτρο, ἔπειτα στοὺς
δώδεκα ἀποστόλους.
Ὕστερα δὲ παρουσιάσθηκε μιὰ φορὰ σὲ πεντακόσιους
καὶ πλέον ἀδελφούς, ἀπ’ τοὺς ὁποίους οἱ πλεῖστοι ζοῦν καὶ μένουν μέχρι τῆς ἡμέρας
αὐτῆς, μερικοὶ δὲ κ’ ἔχουν πεθάνει.
Ἔπειτα φανερώθηκε στὸν Ἰάκωβο, ὕστερα σ’ ὅλους
τοὺς Ἀποστόλους.
Τελευταῖα δὲ ἀπ’ ὅλους σὰν σὲ ἐξάμβλωμα, σὰν
σὲ ἔμβρυο ποὺ γεννήθηκε παράκαιρα, παρουσιάσθηκε καὶ σ’ ἐμένα.
Διότι ἐγὼ εἶμαι ὁ ἐλάχιστος ἀπ’ ὅλους τοὺς Ἀποστόλους,
ὁ ὁποῖος καὶ δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ λέγομαι Ἀπόστολος, διότι κατεδίωξα τὴν Ἐκκλησία
τοῦ Θεοῦ.
Καὶ σήμερα εἶμαι αὐτὸ ποὺ εἶμαι, δηλαδὴ Ἀπόστολος,
μέ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ποὺ μοῦ δόθηκε, δὲν ἔγινε καὶ δὲν ἔμεινε
ἄκαρπη. Ἀλλὰ περισσότερο ἀπ’ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἀποστόλους κοπίασα στὸ ἔργο τοῦ
Εὐαγγελίου, κι ὄχι ἐγώ, ἀλλὰ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι μαζί μου.
Ἑπομένως, εἴτε ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι κατὰ τὸν ἴδιο
τρόπο προσφέρουμε στοὺς ἀνθρώπους τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸ ἴδιο Εὐαγγέλιο κηρύσσουμε.
Ἔτσι δὲ καὶ σεῖς δεχθήκατε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ πιστέψατε.