ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ τῶν ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
(Ματθ. ι΄ 32 – 33, 37 – 38, ιθ΄ 27 – 30)
«Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς· πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς·
ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος·
καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος.
Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν;
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ.
καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει.
Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι.»
Εἶπε ὁ Κύριος στοὺς μαθητές του: Καθένας ποὺ μὲ πίστη καὶ θάρρος καὶ χωρὶς νὰ φοβᾶται τοὺς διωγμούς, θὰ μὲ ὁμολογήσει σωτῆρα του καὶ Θεό του μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, θὰ τὸν ὁμολογήσω κ’ ἐγὼ μπροστὰ στὸν οὐράνιο πατέρα μου ὡς δικόν μου.
Ὅποιος ὅμως μὲ ἀρνηθεῖ μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, θ’ ἀρνηθῶ κι ἐγὼ νὰ τὸν παραδεχθῶ ὡς δικόν μου μπροστὰ στὸν οὐράνιο Πατέρα μου.
Ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν πατέρα ἢ τὴν μητέρα του παραπάνω ἀπὸ ἐμένα, δὲν μοῦ εἶναι ἄξιος· καὶ ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν γυιό του ἢ τὴν κόρη του παραπάνω ἀπὸ ἐμένα, δὲν μοῦ εἶναι ἄξιος.
Καὶ ὅποιος δὲν παῖρνει σταθερὰ τὴν ἀπόφαση νὰ ὑποστεῖ κάθε ταλαιπωρία καὶ σταυρικὸ ἀκόμη θάνατο γιὰ τὴν πίστη του σὲ ἐμένα καὶ δὲν μὲ ἀκολουθεῖ (ὡς ἀρχηγὸ καὶ ὑπόδειγμά του), δὲν εἶναι ἄξιος γιὰ μένα.
Τότε ἀποκρίθηκε ὁ Πέτρος καὶ τοῦ εἶπε: Ἰδοὺ ἐμεῖς ἀφήσαμε ὅλα καὶ σ’ ἀκολουθήσαμε. Τί θὰ συμβεῖ λοιπὸν σὲ ἐμᾶς;
Κι ὁ Ἰησοῦς τοὺς εἶπε: Σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι ἐσεῖς ποὺ μὲ ἔχετε ἀκολουθήσει ἐδῶ στὴν γῆ, ὅταν στὴν συντέλεια τῶν αἰώνων ἀναδημιουργηθεῖ νέος κόσμος καὶ ἀναστηθοῦν οἱ νεκροὶ καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου καθίσει ἐπάνω στὸν ἔνδοξο θρόνο του, τότε καὶ ἐσεῖς θὰ καθίσετε σὲ δώδεκα θρόνους, γιὰ νὰ κρίνετε τὶς δώδεκα φυλὲς τοῦ Ἰσραήλ.
Καὶ κάθε ἕνας, ὁ ὁποῖος ἄφησε σπίτια ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὲς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ χωράφια χάριν τοῦ ὀνόματός μου, θὰ λάβει ἐδῶ στὴν γῆ ἑκατὸ φορὲς περισσότερα καί, (τὸ σπουδαιότερο), θὰ κληρονομήσει τὴν αἰώνια ζωή.
Καὶ πολλοὶ ποὺ (στὸν κόσμο αὐτόν) εἶναι πρῶτοι, στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν θὰ εἶναι τελευταῖοι· καὶ πολλοὶ ποὺ στὸν κόσμο αὐτὸν θεωροῦνται τελευταῖοι, θἆναι ἐκεῖ πρῶτοι.