ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
τῶν ἁγίων πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων
Πέτρου καὶ Παύλου
(Ματθ.
ις΄ 13 - 19)
«Τῷ
καιρῷ ἐκείνῳ, ἐλθὼν ὁ Ἰησοῦς εἰς τὰ μέρη Καισαρείας τῆς Φιλίππου ἠρώτα τοὺς
μαθητὰς αὐτοῦ λέγων· τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου;
οἱ
δὲ εἶπον· οἱ μὲν Ἰωάννην τὸν βαπτιστήν, ἄλλοι δὲ Ἠλίαν, ἕτεροι δὲ Ἱερεμίαν ἢ ἕνα
τῶν προφητῶν.
λέγει
αὐτοῖς· ὑμεῖς δὲ τίνα με λέγεται εἶναι;
ἀποκριθεὶς
δὲ Σίμων Πέτρος εἶπε· σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος.
καὶ
ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτῷ· μακάριος εἶ, Σίμων Βαριωνᾶ, ὅτι σάρξ καὶ αἷμα οὐκ
ἀπεκάλυψέ σοι, ἀλλ᾿ ὁ πατήρ μου ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
κἀγὼ
δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν,
καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς.
καὶ δώσω σοι τὰς κλεῖς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς.»
Ἀπόδοση στὴν νεοελληνική:
Τὸν καιρὸ ἐκεῖνο, ὅταν ἦλθε ὁ Ἰησοῦς στὰ
μέρη τῆς Καισάρειας, τὴν ὁποία εἶχε ἐπεκτείνει κ’ ἐξωραΐσει ὁ Ἡρώδης ὁ Φίλιππος,
ρώτησε τοὺς μαθητές του λέγοντας: Τί λένε
οἱ ἄνθρωποι, ὅτι εἶμαι ’γώ, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου;
Κ’ ἐκεῖνοι εἶπαν: Ἄλλοι μὲν λένε ὅτι εἶσαι ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, ἄλλοι δὲ ὁ Ἠλίας, κι ἄλλοι
ὅτι εἶσαι ὁ Ἰερεμίας ἢ ἕνας ἀπὸ τοὺς προφῆτες.
Λέγει σὲ αὐτούς: Ἐσεῖς ὅμως οἱ μαθητές μου ποιός λέτε, ὅτι εἶμαι;
Κι ἀποκρίθηκε ὁ Σίμων ὁ Πέτρος καὶ εἶπε: Σὺ εἶσαι ὁ Χριστός, ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ αἰωνίου,
ποὺ ἔχει ζωὴ καὶ δίδει ζωή.
Καὶ ὁ Ἰησοῦς ἀπάντησε καὶ τοῦ εἶπε: Μακάριος εἶσαι, Σίμων υἱὲ τοῦ Ἰωνᾶ, διότι τὴν
ὁμολογία, ποὺ ἔκαμες, δὲν σοῦ τὴν φανέρωσε αἷμα καὶ σάρκα, (δηλαδὴ κάποιος ἄνθρωπος),
ἀλλὰ ὁ Πατέρας μου ὁ ἐπουράνιος.
Καί
’γὼ σοῦ λέγω τοῦτο· ὅτι σὺ εἶσαι Πέτρος καὶ πάνω σὲ αὐτὴ τὴν πέτρα τῆς ὁμολογίας
σου θὰ οἰκοδομήσω ἀσάλευτη τὴν Ἐκκλησία μου, καὶ πύλες ᾍδου (δηλαδὴ ὅλες οἱ κακὲς
δυνάμεις τοῦ πονηροῦ διαβόλου καὶ τῶν διεστραμμένων ἀνθρώπων), δὲν θὰ ὑπερισχύσουν
καὶ δὲν θὰ κατορθώσουν τίποτ’ ἐναντίον της.
Καὶ θὰ σοῦ δώσω τὰ κλειδιὰ τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, θὰ σοῦ δώσω δηλαδὴ τὴν ἐξουσία, ὥστε ὅποιο ἁμάρτημα δὲν θὰ συγχωρήσεις ἐσὺ στὴν γῆ, θὰ εἶναι ἀσυγχώρητο καὶ στοὺς οὐρανούς· καὶ ἁμάρτημα τὸ ὁποῖο ἐσὺ θὰ συγχωρήσεις πάνω στὴν γῆ, θὰ εἶναι συγχωρημένο στοὺς οὐρανούς.