Ὁ ὅσιος Δαβὶδ ὁ ἐν Θεσσαλονίκῃ

Ὁ ὅσιος Δαβὶδ ὁ ἐν Θεσσαλονίκῃ

Ἑορτάζει τὴν κς΄ (26η) Ἰουνίου.

ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*

Δαβὶδ συνήφθης τῷ πάλαι, Δαβὶδ νέε,

Ἄλλον Γολιὰθ σαρκικὰ κτείνας πάθη.

Ἕκτῃ ἐξεπέρησε πύλας βίου εἰκάδι Δαβίδ.

   Τοῦτος ὁ μακάριος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀνατολή, καὶ ὡς ἀστέρας πολύφωτος ἐφώτισε καὶ τὴν Δύση, διότι ἐκ νεαρᾶς του ἡλικίας ὑπέταξε μὲ τὴν ἐγκράτεια τὰ πάθη τῆς σαρκὸς καὶ φάνηκε ὡς ἔνσαρκος Ἄγγελος. Τοῦτος, ἀφοῦ κατασκεύασε τὴν κατοικία του ἐπάνω σ’ ἕνα δέντρο ἀμυγδαλιᾶς, ὅπως καὶ τὰ πτηνὰ κατασκευάζουν ἐπάνω στὰ δέντρα τὶς φωλιές τους, εὔφραινε μὲ τὸν λόγο καὶ τὶς συμβουλές του ὅσους προσέτρεχαν σ’ αὐτόν, κ’ ἐπτέρωνε τὸν νοῦ του στὸ ὕψος τῆς θείας θεωρίας.

   Ἔτσι λοιπὸν ἐπλούτησε ὁ ἀοίδιμος παρὰ Θεοῦ τὴν ἐνέργεια τῶν θαυμάτων καὶ φάνηκε ὡς στύλος φωτοειδέστατος ὁ ὁποῖος ἐφώτιζε ὅλους μὲ τὰ θαυμάσια ἐπειδὴ αὐτὸς πάγωνε μὲν ἀπ’ τὸ ψῦχος τοῦ χειμῶνα, φλεγόταν δὲ ἀπ’ τὴν καύση τοῦ θέρους, κ’ ἔφτασε ἔτσι σὲ ἀπάθεια.

   Καὶ διότι ἔφλεξε τὶς ἡδονὲς τῆς σαρκός, ἕνεκεν τούτου ἔλαβε ἀναμμένους ἄνθρακες στὰ χέρια του μπροστὰ στὸν βασιλιᾶ κι ἔμεινε ἀπ’ αὐτοὺς ἄφλεκτος καὶ ἀβλαβής. Μὲ τέτοιο λοιπὸν τρόπο ὁ ἀξιομακάριστος ὑπερβαίνοντας τὰ ὅρια τῆς ἀνθρώπινης φύσης, καὶ μὲ τὴν ἀγγελικὴ πολιτεία του καὶ μὲ τὰ ὑπερφυσικὰ θαύματά του, ἀπῆλθε πρὸς Ἐκεῖνον ποὺ ἐκ βρέφους ἀγάπησε, τὸν Κύριο καὶ Θεό μας.

Ταῖς Αὐτοῦ ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.

* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 5ος, σελ. 280. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).