Ἀέναος πηγή
τῆς εὐλογίας
Ὁσίου
Γέροντος Φιλοθέου (Ζερβάκου)
Ὦ ἀγάπη κατά Θεόν! ἀέναος πηγή τῆς
εὐλογίας, ἀνεξάντλητος βρύσις τῆς εὐπραγίας, λελαμπρυσμένη, δεδοξασμένη,
χαριτωμένη.
Σύ εἶσαι κατ᾿
ἀλήθειαν μία πληρεστάτη ἀποθήκη μυρίων ἀγαθῶν τῆς προσκαίρου ζωῆς καί τῆς
γλυκυτάτης αἰωνίου.
Σύ κατ᾿
ἀλήθειαν συνέχεις καί συντηρεῖς θαυμασίως, μέ τόν ἄρρηκτον δεσμόν τῆς
ἀνεκλαλήτου χαρᾶς καί εὐφροσύνης, καί οἰκίας καί πόλεις καί χώρας καί ἔθνη.
Τίς δύναται
νά διηγηθῇ τά καλά σου; Τίς νά μετρήσῃ τάς εὐτυχίας σου, τάς ὁποίας δίδεις εἰς
ἐκείνους πού σέ ἔχουν καί δέν τελειώνουν ποτέ, ποτέ· διότι ἐκεῖ ἐνετείλατο ὁ
Κύριος τήν εὐλογίαν, τήν ζωήν ἕως τοῦ αἰῶνος.
Καί ὅπου ἡ
εὐλογία τοῦ Κυρίου, ἐκεῖ καί ἡ χαρά, ἐκεῖ εὐφροσύνη, ἐκεῖ ὑγεία, ἐκεῖ
πανευτυχία, ἐκεῖ πανευδαιμονία, ἐκεῖ τά ἀνέκφραστα, τά ἀνερμήνευτα ἀγαθά τῆς
οὐρανίου Βασιλείας. Ἕως πότε; ἕως τοῦ αἰῶνος. «Ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος
εὐλογίαν, ζωήν ἕως τοῦ αἰῶνος».
Ἀλλά ἡ
μεγαλυτέρα εὐτυχία, τήν ὁποίαν ἡ ἀγάπη προσφέρει εἰς ἐκεῖνον ὅστις τήν
ἀποκτήσῃ, εἶναι ὅτι οὗτος γίνεται κατά χάριν υἱός Θεοῦ καί θεός.
«Μή
καταφρονήσῃς τῆς ἐντολῆς τῆς ἀγάπης, ὅτι δι᾿ αὐτῆς υἱός Θεοῦ ἔσῃ, ἥν παραβαίνων
υἱός γεένης εὑρεθήσῃ», λέγει ὁ θεοφόρος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής.
Ὁ δέ ἱερός
Αὐγουστῖνος λέγει: «Ἡ ἀγάπη μεταστοιχειοῖ τόν φιλοῦντα πρός τόν φιλούμενον· ὅθεν εἰ
φιλεῖς Θεόν, θεός ἔσῃ, εἰ δέ φιλεῖς διάβολον, διάβολος ἔσῃ, εἰ δέ σάρκα, σάρξ
ἔσῃ.»