Ὅταν ἀπελπιστεῖς… ἔλπιζε!
Ἁγίου
Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου*
Ὅταν
τά πράγματα, οἱ διάφορες καταστάσεις τῆς ζωῆς σου φθάσουν σέ ἀδιέξοδο, τότε
πολύ περισσότερο ἔλπιζε.
Διότι τότε κυρίως ὁ Θεός φανερώνει τή δύναμή
Του· ὄχι εὐθύς ἐξ ἀρχῆς, ἀλλ᾿ ὅταν ἀπελπισθεῖς
τελείως ἀπ’ τούς ἀνθρώπους καί τή βοήθειά τους…
Γι᾿ αὐτό ἀκριβῶς καί τούς Τρεῖς Παῖδας δέν
τούς γλύτωσε ἐξ ἀρχῆς ἀπό τή δυσκολία στήν ὁποία βρέθηκαν, ἀλλ᾿ ἀφοῦ ρίχθηκαν
στό καμίνι τῆς φωτιᾶς.
Τό ἴδιο ἔκαμε καί μέ τόν Δανιήλ· δέν τόν
ἔσωσε πρίν πέσει στόν λάκκο τῶν λεόντων, ἀλλ᾿ ἀφοῦ ἔμεινε ἐκεῖ μέσα ἑπτά
ἡμέρες.
Νά μή προσέχεις λοιπόν στή θλιβερή κατάσταση
τῶν πραγμάτων καί περιστάσεων πού ὠθοῦν σέ ἀπελπισία, ἀλλά στή δύναμη τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία φέρνει σέ
αἴσιο τέλος πράγματα πού φαίνονται ἐξ ὁλοκλήρου ἀπελπιστικά…
* Ὁμιλία εἰς τόν ριζ΄
[117] Ψαλμό, Ε.Π.Ε. 6, 582.