Θέλω νά ξαναγυρίσω στόν Θεό…
Ὁ
Ναπολέων (Βοναπάρτης)1, ξεκίνησε ἁπλό παιδί ἀπό τήν Κορσική, καί ἔγινε
αὐτοκράτωρ τῆς Γαλλίας ἐπικληθείς Μέγας. Κυριάρχησε στόν χῶρο τῆς Εὐρώπης.
Ἔμεινε σάν ὁ μεγαλύτερος ἄνδρας τῶν νέων χρόνων. Ἦταν στρατηγική καί κυβερνητική
μεγαλοφυΐα.
Ἀλλά εἶχε καβαλήσει τό καλάμι. Καί ἔκαμε
λάθη. Καί ἔπεσε. Καί κατάντησε «τέως». Καί ἐξόριστος σέ ξερονήσι.2
Καί ἐκεῖ ἄρχισε νά φιλοσοφεῖ. Καί νά βλέπει τά πράγματα πιό ἤρεμα.
Σέ μιά συζήτησή του γύρω ἀπό τήν πίστη εἶπε:
Ὁ ἄνθρωπος, μόλις ἀρχίσει νά ζεῖ,
διερωτᾶται:
- Ἀπό ποῦ ἔρχομαι; Τί εἶμαι; Ποῦ πάω;
Τά ἐρωτήματα αὐτά μᾶς στρέφουν, καί χωρίς νά
τό θέλουμε, πρός τόν Θεό. Κάτι μᾶς σπρώχνει πρός τά ἐκεῖ. Ἀλλά καί κάτι μᾶς
ἀποτραβάει.
Τά ἀληθινά μεγάλα πνεύματα πίστευαν στόν Θεό. Καί ἐγώ θέλω νά
ξαναγυρίσω, στά παλιά χρόνια· τότε πού ἤμουν παιδί. Θέλω νά ξαναγυρίσω στόν
Θεό. Δέν θά Τοῦ ξαναειπῶ πιά σέ τίποτε στήν ζωή μου: ΟΧΙ. Τό ποθῶ μέ ὅλη τήν
ψυχή μου. Τό βλέπω. Τό καταλαβαίνω. Πρέπει νά ὑπάρχει ἕνας τόπος, πού θά βροῦμε
τήν ἀληθινή εὐτυχία.
Τό κατέγραψαν οἱ φίλοι του στίς 17.8.1816.
1. Napoleon
Bonaparte, 15 Αὐγούστου 1769 – 5 Μαΐου 1821.
2. Στό νησί Ἁγία Ἑλένη στόν κόλπο
τῆς Γουϊνέας ὅπου καί παρέμεινε μέχρι τόν θάνατό του.