Δὲν ἔγινε ὁ οὐρανὸς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ…
Ἁγίου
Γρηγόριου τοῦ Νύσσης*
Γνώρισε, πόσο πιὸ πολὺ ἀπὸ
ὁλόκληρη τὴν ὑπόλοιπη φύση τιμήθηκες ἐσὺ ἀπὸ τὸν Δημιουργό σου.
Δὲν ἔγινε ὁ οὐρανὸς εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Οὔτε ἡ
σελήνη. Οὔτε ὁ ἥλιος. Οὔτε ὁλόκληρη ἡ ἀστρικὴ ὀμορφιά. Οὔτε κανένα ἄλλο ἀπὸ τὰ
φαινόμενα τῆς κτίσης.
Μόνη σύ, ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη, ἔγινες ἀπεικόνισμα τῆς θείας Φύσης, ποὺ ξεπερνάει
τὴν καταληπτικὴ ἱκανότητα τοῦ νοῦ μας.
Μόνη σύ, ἔγινες ὁμοίωμα τοῦ ἀφθάρτου
κάλλους, ἀποτύπωμα τῆς ἀληθινῆς θεότητας, δοχεῖο τῆς μακαρίας ζωῆς, ἐκμαγεῖο
τοῦ ἀληθινοῦ φωτός.
Ἔτσι ἔχεις τὴν ἱκανότητα, βλέποντας πρὸς
ἐκεῖνο, τὸ θεῖο φῶς καὶ ἀντιγράφοντας τὸ παράδειγμα Ἐκείνου, ποὺ σὲ καταλάμπει
μὲ τὸ φῶς Του, νὰ γίνεσαι ὅμοιός Του καὶ νὰ λάμπεις καὶ σὺ μὲ τὴν ἀνταύγεια τῆς
καθαρότητάς σου!...
* Λόγος Εἰς τὸ Ἄσμα Ἀσμάτων β΄.