ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ τῆς ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

 τῆς ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ

(Πράξ. α΄ 1 – 12)

   «Τὸν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν

   ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος Ἁγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη·

   οἷς καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα μετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις, δι’ ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

   καὶ συναλιζόμενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου·

   ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας.

   οἱ μὲν οὖν συνελθόντες ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες· Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ;

   εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ,

   ἀλλὰ λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ’ ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.

   καὶ ταῦτα εἰπὼν βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη, καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν.

   καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανὸν πορευομένου αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθῆτι λευκῇ,

   οἳ καὶ εἶπον· ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ’ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν.

   Τότε ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ ὄρους τοῦ καλουμένου ἐλαιῶνος͵ ὅ ἐστιν ἐγγὺς Ἱερουσαλήμ, σαββάτου ἔχον ὁδόν.»

   Στὸ πρῶτο βιβλίο ποὺ ἔγραψα, ὦ Θεόφιλε,  (δηλαδὴ στὸ Εὐαγγέλιο), ἔκαμα λόγο γιὰ ὅλα ὅσα ἔπραξε καὶ δίδαξε ὁ Ἰησοῦς ἀπὸ τὴν ἀρχὴ

   μέχρι τὴν ἡμέρα, ποὺ ἀνελήφθη στοὺς οὐρανούς, ἀφοῦ προηγουμένως ἔδωκε, διὰ μέσου τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐντολὲς στοὺς Ἀποστόλους, ποὺ ὁ ἴδιος εἶχε ἐκλέξει.

   Σὲ αὐτοὺς καὶ παρουσίασε τὸν ἑαυτό του ζωντανό, ὕστερα ἀπὸ τὸ σωτήριο πάθος του, κ’ ἔδωσε πολλὲς ἀποδείξεις, ὅτι ἦταν πράγματι ζωντανός. Καὶ ἐπὶ σαράντα ἡμέρες παρουσιαζόταν σὲ αὐτοὺς καὶ τοὺς δίδασκε ἀλήθειες περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

   Καὶ καθὼς συναναστρεφόταν καὶ συνέτρωγε συχνὰ μὲ αὐτούς, τοὺς ἔδωκε παραγγελία· νὰ μὴν ἀπομακρύνεσθε ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλήμ, ἀλλὰ νὰ περιμένετε τὴν ἐκπλήρωση τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Πατρός, τὴν ἀποστολὴ δηλαδὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, γιὰ τὴν ὁποία μὲ ἔχετε ἀκούσει νὰ σᾶς μιλῶ.

   Διότι ὁ μὲν Ἰωάννης βάπτισε μὲ νερὸ μόνο, χωρὶς νὰ μεταδώσει ἀναγέννηση καὶ πνευματικὴ ζωή. Σεῖς ὅμως θὰ βαπτισθεῖτε μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, ὕστερα ἀπὸ λίγες ἡμέρες.

   Ἔπειτα ἀπὸ αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου ἦλθαν ὅλοι μαζὶ οἱ μαθητὲς πρὸς αὐτὸν καὶ τὸν ρώτησαν λέγοντες: Κύριε, πές μας, ἐὰν στὸν καιρὸ τοῦτο, ποὺ διερχόμασθε, πρόκειται ν’ ἀποκαταστήσεις πάλι ἔνδοξη τὴν βασιλεία τοῦ Ἰσραήλ;

   Ὁ Ἰησοῦς ὅμως τοὺς εἶπε: Δὲν εἶναι δικό σας ἔργο καὶ δικαίωμα νὰ γνωρίσετε τὰ χρόνια ἢ τοὺς ὁρισμένους καιρούς, τοὺς ὁποίους ὁ Πατὴρ κράτησε στὴν δική του ἐξουσία καὶ παγγνωσία.

   Θὰ λάβετε ὅμως δύναμη, ὅταν ἔλθει σὲ σᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, καὶ τότε θὰ γίνετε μάρτυρές μου, στὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ ὅλη τὴν Ἰουδαία καὶ Σαμάρεια καὶ ἕως τὰ πλέον μακρυνὰ καὶ ἀπομονωμένα σημεῖα τῆς γῆς.

   Κι ἀφοῦ εἶπε αὐτά, ἐνῶ ἐκεῖνοι τὸν ἔβλεπαν, ὑψώθηκε στὰ ἐπάνω κ’ ἕνα σύννεφο ὁλόφωτο τὸν παρέλαβε ἐκ τῶν κάτω καὶ τὸν ἀπέκρυψε ἀπ’ τὰ μάτια τους.

   Καὶ καθὼς ἐκεῖνος ἀνελαμβάνετο καὶ οἱ μαθητὲς εἶχαν καρφωμένα τὰ βλέμματά τους στὸν οὐρανό, ἰδοὺ στάθηκαν κοντά τους ντυμένοι ὁλόλευκα φορέματα δύο ἄνδρες, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἄγγελοι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ,

   καὶ εἶπαν πρὸς αὐτούς: Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, γιατὶ σταθήκατε ’δῶ μὲ τὰ μάτια καρφωμένα στὸν οὐρανό; Αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς, ὁ ὁποῖος πρὸ ὀλίγου ἀνελήφθη ἐκ μέσου ὑμῶν στὸν οὐρανό, θὰ ἔλθει καὶ πάλι ἔτσι, ὅπως τὸν εἴδατε ἔνδοξο ἐπάνω σ’ ἕνα σύννεφο νὰ πηγαίνει πρὸς τὸν οὐρανό.

   Τότε οἱ μαθητὲς ἐπέστρεψαν στὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ τὸ ὄρος, ποὺ λεγόταν Ἐλαιών, καὶ τὸ ὁποῖο εἶναι πλησίον τῆς Ἱερουσαλήμ, σ’ ἀπόσταση ἑνὸς καὶ κάτι χιλιομέτρου, ὅσο δηλαδὴ ἐπιτρεπόταν στοὺς Ἰσραηλῖτες νὰ βαδίσουν τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου.