Ὁ ὅσιος Μέμνων ὁ θαυματουργός
Ἑορτάζει τὴν ιθ΄
(19η) Μαΐου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Ὑπνοῖ τι μικρὸν ἁρπαγὴν τὴν ἐσχάτην,
Τὴν εἰς ἀπαντὴν τοῦ Θεοῦ Μέμνων μένων.
Τοῦτος ὁ ἅγιος πατὴρ ἡμῶν Μέμνων ἀφοῦ ἀρνήθηκε τὸν κόσμο κι ὅλα τὰ κοσμικὰ γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, δίκαια κι εὐάρεστα διάνυσε τὴν ζωή του μὲ ὑπακοὴ κ’ ὑποταγή, καὶ γι’ αὐτὸ ἔγινε ἡγούμενος μοναχῶν. Καὶ ἀφοῦ ἀπέκτησε πραότητα κι ἀγάπη ἔγινε καὶ θαυματουργός, διότι μιὰ φορὰ ἔπεσαν ἀκρίδες στὰ χωράφια τοῦ μοναστηριοῦ, καὶ τότε ἔκαμε εὐχὴ ὁ Ἅγιος καὶ τὶς ἔδιωξε ὅλες σὰν νὰ ἦταν πῦρ καὶ τὶς ἔπνιξε στὸν ποταμό.
Τοῦτος ὁ
Ἅγιος ἀνέβλυσε νερὸ διὰ τῆς προσευχῆς του σὲ τόπο ἄνυδρο, τὸ ὁποῖο μέχρι σήμερα
ἀναβρύζει εἰς δόξαν Χριστοῦ. Τοῦτος φάνηκε μιὰ φορὰ σὲ κάποιους ναῦτες ποὺ τὸν
ἐπικαλέσθηκαν καὶ ζήτησαν τὴν βοήθειά του σὲ καιρὸ τρικυμίας, κ’ ἐπιστατῶντας
κυβερνοῦσε τὸ πλοῖο τους κ’ ἐμψύχωνε τοὺς ναῦτες, ἔτσι ὥστε, σὲ λίγη ὥρα τοὺς διέσωσε
καὶ τοὺς ὁδήγησε στὸ λιμάνι ἀβλαβεῖς.
Μὲ τέτοια
θαυμάσια ἔργα ἀφοῦ διάνυσε ὁ ἀοίδιμος τὴν ζωή του χάρισε σωτηρία σ’ ὅσους τὸν
ἐπεκαλοῦντο. Κι εὐαρεστῶντας λοιπὸν στὸν Θεὸ μέχρι τέλους, ἀπῆλθε πρὸς Αὐτὸν
φέροντας μαζί του τῆς ἀρετῆς τὸν πλοῦτο καὶ τὰ ἐφόδια.
Ταῖς Αὐτοῦ
ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν»
τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 5ος, σελ. 107, 108. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ
ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).