«Errare humanum est»
Πρὶν
ἀπὸ πολλὰ χρόνια, ἕξι Ἰρλανδοὶ ἀπ’ τὸ Μπέρμινχαμ
(Birmingham) ἦσαν φυλακισμένοι ἐπὶ 16 χρόνια σάν… «τρομοκράτες» τοῦ
ΙΡΑ1. Τὸ ἐφετεῖο τοῦ Λονδίνου μετὰ ἀπὸ ἀναψηλάφηση τῆς δίκης ἔκρινε,
ὅτι δὲν εὐσταθοῦν οἱ καταδίκες τους, καὶ τοὺς ἄφησε ἐλεύθερους.
Δὲν μπορεῖτε νὰ μὴ χαρεῖτε γιὰ τὴν ταχύτητα τῆς ἀθωώσεως τῶν 6 αὐτῶν «ἀναρχικῶν»;!... 16 ὁλόκληρα χρόνια στὴν φυλακή. Νὰ τοὺς χορήγησε ἆραγε καὶ καμμιὰ –μειωμένη ἔστω– σύνταξη; Ὄχι βεβαίως. Ἦταν ἀρκετὸ τὸ ὅτι τοὺς χάρισε τὴν ἐλευθερία τους.
Τὴν περίπτωση τῶν «6 τοῦ Μπέρμινχαμ» θὰ τὴν
ζήλευαν πολὺ καὶ οἱ φυλακισμένοι τοῦ διαβόλου, οἱ κολασμένοι. Οἱ τελευταῖοι πολὺ
θὰ εὐχόντουσαν, ὄχι μετὰ ἀπὸ 16 χρόνια, ἀλλὰ καὶ μετὰ ἀπὸ 16.000.000 χρόνια ν’
ἄκουγαν, ὅτι ἡ καταδίκη τους ἦταν προϊὸν ἐσφαλμένης κρίσεως.
Αὐτὸ ὅμως ἀποκλείεται νὰ συμβεῖ. Διότι, ὅπως ἔλεγαν καὶ οἱ Λατῖνοι, «errare humanum est» (=τὸ νὰ πλανᾶται κανεὶς εἶναι ἀνθρώπινο). Ἡ πλάνη εἶναι ἀνθρώπινο προσόν. Ὁ Θεὸς εἶναι ἀλάθητος στὴν κρίση του, δίκαιος, γι᾿ αὐτὸ καὶ ἡ καταδίκη τῶν κολασμένων θἆναι ἀμετάκλητη, αἰώνια.
1. Ἰρλανδικὸς Δημοκρατικὸς
Στρατός, Irish Republican Army, IRA.