Ὁ ὅσιος Θεόδωρος ὁ ἡγιασμένος
Ἑορτάζει τὴν ις΄
(16η) Μαΐου.
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ*
Δῶρόν σε θεῖον, Θεόδωρε, δεικνύει,
Ἐν ἁγίοις ἅγιος, ἡγιασμένε.
Τῇ δε γε ἑνδεκάτῃ
Θεόδωρος ἀφίπτατο γαίης.
Τοῦτος ὁ μακάριος Θεόδωρος ἤκμασε ἐν
ἔτει τξ΄ (360) ἐπὶ Ἰουλιανοῦ τοῦ παραβάτου· κι ἀφοῦ μελέτησε τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ
καὶ καθαρίσθηκε ὅλος διὰ τῆς ἀπαθείας κ’ ἔγινε σκεῦος τοῦ ἁγίου Πνεύματος,
ἀξιώθηκε τῆς μεγίστης κλήσεως κι ὀνομάσθηκε ἡγιασμένος. Ἐχρημάτισε δὲ μαθητὴς
τοῦ μεγάλου πατρὸς Παχωμίου κι ἀναδείχθηκε ὁμότροπος, μιμητὴς καὶ ζηλωτὴς τῶν
ἀρετῶν ἐκείνου. Ἔτσι λοιπόν, γιὰ ν’ ἀναφέρουμε τὸ τοῦ Ἀββακούμ1· ἀφοῦ κατεπτόησε (κατατρόμαξε) τοῦτος τὰ
σκηνώματα τῶν νοητῶν Αἰθιόπων, δηλαδή, τῶν ζοφερῶν δαιμόνων, κ’ ἔκοψε τὶς
κεφαλές τους, ἀπῆλθε πρὸς τὸν Θεό, γιὰ ν’ ἀπολαύσει τὰ στεφάνια γιὰ ὅσους
κόπους καὶ ἱδρῶτες ἔχυσε ὑπὲρ τῆς ἀρετῆς. Καὶ προτοῦ ν’ ἀναπαυθεῖ, γιάτρεψε
πᾶσα νόσο καὶ πᾶσα ἀσθένεια.
Ταῖς Αὐτοῦ
ἁγίαις πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν.
* «Συναξαριστὴς τῶν δώδεκα μηνῶν»
τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, τόμ. 5ος, σελ. 91, 92. (Μικρὴ φραστικὴ διασκευή, ὑπὸ
ἱερομ. Ν. ἁγιορείτου).
1. Ἀββακοὺμ γ΄ 7:
«…σκηνώματα Αἰθιόπων πτοηθήσονται…»