Ὄντως μεγαλεῖον παράδοξον!
Ὅσιος
Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής
Ἐπειδὴ
ὁ Θεὸς εἶναι ὅλος ἀγάπη -καὶ ὅσα ἐποίησε· τὰ ἄνω καὶ τὰ κάτω ἔγιναν ὅλα ἀπὸ τὴν
πολλήν Του ἀγάπην- δὲν ἐζήτησεν ἄλλο τίποτε ἀπ᾿ τὸν ἄνθρωπον, εἰμὴ τὴν ἀγάπην.
Παραδίδων τὸν Νόμον γραπτὸν εἰς τὸν Μωϋσῆν, ὡς πρώτην καὶ μεγάλην πασῶν τῶν ἐντολῶν τὸν φωνάζει·
«Ἀγαπήσεις
Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης ψυχῆς, ἐξ ὅλης τῆς διανοίας, ἐξ ὅλης ἰσχύος».
Δηλαδὴ ὅλη ἡ ἔφεσις τῆς ψυχῆς νὰ καταπιῆ τὸν Θεόν.
Ἡ γνῶσις, ἡ αἴσθησις, ἡ διάνοια, θεωρία,
διαύγεια, καὶ πᾶσα κίνησις τοῦ νοός, τὰ πάντα ἐν πᾶσι νὰ ἐννοοῦν τὸν Θεόν. Καὶ
ὁ ἄνθρωπος, ὁ πηλός, νὰ ἀποδίδη «τὰ σὰ ἐκ
τῶν σῶν».
Ὄντως μεγαλεῖον παράδοξον!