Ἡ θυσιαστικὴ ἀγάπη θαυματουργεῖ!
Ὁ ἅγιος Ἰωαννίκιος1 πηγαίνοντας κάποτε ἀπ᾿ τὴν Ἔφεσο γιὰ τὴν Καντουρία, συνάντησε στὸν δρόμο δυὸ μοναχές, μητέρα μὲ θυγατέρα. Ἡ κόρη εἶχε ἔντονο σαρκικὸ πόλεμο μέσα της κ᾿ ἔφευγε γιὰ τὸν κόσμο, ἐνῶ ἡ μητέρα προσπαθοῦσε μὲ παραινέσεις καὶ συμβουλὲς νὰ βοηθήσει τὴν θυγατέρα νὰ κατανικήσει τὶς ἄγριες κινήσεις τῆς σάρκας.
Ὁ ἅγιος λυπήθηκε πολὺ βλέποντας τὸ μαρτυρικὸ
πάθος τῆς μοναχῆς καὶ πόνεσε ἡ εὐγενικὴ ψυχή του. Κινούμενος ἀπὸ θερμὴ καὶ
γενναία ἀγάπη κάλεσε τὸ κορίτσι κοντά του, καὶ τὴν προέτρεψε νὰ βάλει τὸ χέρι
της στὸν αὐχένα του· κι ἀφοῦ ἔγινε ὅπως διέταξε, ἐκεῖνος προσευχήθηκε μυστικὰ
στὸν Θεό, ν᾿ ἀπαλλαγεῖ ἡ κοπέλα ἀπ᾿ τὸ κακὸ ποὺ τὴν ἐνοχλοῦσε καὶ τὴν βασάνιζε,
κι αὐτὸ τὸ δεινὸ πάθος νὰ πέσει πάνω του2. Ἔτσι κι ἔγινε! Ἡ νεαρὴ μοναχή, ἀμέσως λυτρώθηκε ἀπ᾿ τὸν
φοβερὸ κλύδωνα τοῦ σαρκικοῦ πολέμου3 κι ἐπέστρεψε στὸ ἱερὸ τάγμα τῶν μοναζουσῶν ὅπου ἦταν
καὶ πρωτύτερα, ἐνῶ στὸν Μέγα Ἰωαννίκιο ξεσηκώθηκε κεῖνος ὁ τρομερὸς σαρκικὸς
πόλεμος ποὺ εἶχε προηγουμένως ἡ Μοναχή.
Ὅταν, ὅμως, κατάλαβε μέσα του λογισμοὺς
ἄτοπους νὰ τὸν σπρώχνουν σὲ ἀπρεπεῖς πράξεις, βρίσκει μιὰ σπηλιὰ ποὺ μέσα της
φώλιαζε ἕνα μεγάλο κ᾿ ἐπικίνδυνο φίδι σὰν δράκοντας, κι ἀμέσως θέλησε νὰ γίνει
τροφή του· καὶ μὲ τὴν βία ἀκόμα προκαλοῦσε τὸ θηρίο νὰ τὸν βλάψει. Διότι,
προτιμοῦσε μᾶλλον νὰ πεθάνει σωματικά, παρὰ νὰ ὑποδουλώσει στ᾿ ἁμαρτωλὰ
θελήματα τῆς σάρκας τὴν εὐγένεια τῆς ἀθάνατης ψυχῆς του!
Τὴν στιγμὴ ὅμως, ποὺ ἐκεῖνος ἔδιδε τροφὴ τὸν
ἑαυτό του στὸ τεράστιο φίδι, ὦ τοῦ θαύματος!, οἱ αἰσχροί, πονηροὶ κι ἀκάθαρτοι
λογισμοί, ποὺ τοὺς σπέρνει ὁ διάβολος μέσα στὶς ψυχές, ἀμέσως ἀπομακρύνθηκαν!
Καὶ κάθε ἄλλο σαρκικὸ θέλημα ποὺ τὸν ἐνωχλοῦσε ἢ τὸν βασάνιζε, ἀπονεκρώθηκε καὶ
μαράθηκε! Συνάμα δέ, μὲ τὴν Θεία ἐπέμβαση νεκρώθηκε τὸ θηρίο τῆς σπηλιᾶς, καὶ
τοῦ δόθηκε ἄνωθεν ἡ δύναμη νὰ πολεμεῖ, ὡς ἀγωνιστής, καὶ νὰ νικᾶ ὅλα τὰ ὁρατὰ
καὶ ἀόρατα θηρία!…
Ἡ θυσιαστικὴ ἀγάπη του εἶχε θαυματουργήσει!…
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ», Γ΄ ἔκδοση, βελτιωμένη
& ἐπηυξημένη.)
1. Ἑορτάζει τὴν 4η Νοεμβρίου.
2. Ὦ τῆς μακαρίας ἀγάπης τοῦ
Ὁσίου! Προτίμησε νὰ σηκώσει ἐπάνω του, τὸ ἀνυπόφορο κι ἀβάσταχτο ἐκεῖνο πάθος,
προκειμένου νὰ λυτρωθεῖ ἡ μικρὴ ἀδελφή του, ὁ ἄπειρος -κι ἀδύναμος ν᾿
ἀντισταθεῖ-, νεαρὸς βλαστὸς τῆς μοναχικῆς Πολιτείας!
3. Νὰ λάβουμε θάρρος καὶ νὰ μὴ
φοβόμαστε τὶς ἐπιθέσεις τοῦ ἀντιπάλου. «Εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ,
ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου.» (Α΄ Ἰωάν. γ΄ 8)· γι᾿ αὐτὸ «…ἀντίστητε
τῷ διαβόλῳ, καὶ φεύξεται ἀφ᾿ ὑμῶν· ἐγγίσατε τῷ Θεῷ,
καὶ ἐγγιεῖ ὑμῖν.» (Ἰακ. δ΄ 7-8) !!!