- Δὲν ἔχω χέρια…
Στὰ
νησιὰ τοῦ Σολομῶντος ποὺ βρίσκονται στὸν Νότιο Εἰρηνικὸ Ὠκεανό, κάποτε ἕνας
Εὐρωπαῖος πρότεινε σ’ ἕνα ντόπιο νὰ τὸν μάθει νὰ παίζει χαρτιά. Τοῦ ἔδειξε τὴν τράπουλα
καὶ ἄρχισε νὰ τὴν φυλλομετρᾶ.
- Δὲν ἔχω χέρια, τοῦ ἀπάντησε ὁ ἰθαγενής.
- Μὰ αὐτὰ τίνος εἶναι; ρώτησε ὁ Εὐρωπαῖος.
- Αὐτὰ ποὺ βλέπεις δὲν εἶναι δικά μου. Ὅταν
ἔγινα Χριστιανός, ἔδωσα τὰ χέρια μου
ὅπως καὶ ὁλόκληρο τὸ σῶμα μου καὶ τὴν ψυχή μου στὸν Χριστό. Καὶ τώρα τὰ
χρησιμοποιῶ μόνο ὅπως Ἐκεῖνος θέλει!
Καὶ δὲν δέχτηκε νὰ πιάσει καθόλου στὰ χέρια του
τὰ σατανικὰ τραπουλόχαρτα!...
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Μικρὲς κι’ Ὠφέλιμες Διηγήσεις», Β΄
ἔκδοση, βελτιωμένη & ἐπηυξημένη.)